Σύμφωνα με την παλαιά θεωρία για τη φύση του κινεζικού γραπτού χαρακτήρα (την οποία ακολούθησαν ο Pound και ο Fenolossa), ο χαρακτήρας αυτός είναι ιδεογραμματικός – μία τυποποιημένη εικόνα του πράγματος ή της έννοιας που αντιπροσωπεύει. Η αντίπαλη θεωρία (που κυριαρχεί σήμερα στους διάφορους μελετητές) υποστηρίζει ότι οι χαρακτήρες έχουν μία εικονική προέλευση που πρέπει να αναχθεί στους προϊστορικούς χρόνους, μία προέλευση που έχει συσκοτιστεί ωστόσο, αν εξαιρέσει κανείς τις πολύ απλές περιπτώσεις, και ότι οι Κινέζοι συγγραφείς, όταν γράφουν, δεν έχουν κατά νου αυτό το πρωτότυπο εικονικό νόημα.
Το κατά πόσον ο Pound προχώρησε στη μελέτη του βασισμένος σε λανθασμένες αρχές παραμένει ένα ακαδημαϊκό ζήτημα. Ας αφήσουμε τους «ψείρες» να παραμιλούν. Εμείς, χάρη στην αντίληψη του Pound για την ουσιαστικά ποιητική φύση του κινεζικού χαρακτήρα, όπως γράφεται ακόμη και σήμερα, έχουμε κερδίσει μία σημαντική διεύρυνση της εικονοποιητικής τεχνικής στην ποίηση.