Ο Νικόλαος Πετιμεζάς-Λαύρας μορφή ξεχασμένη, έρχεται στο τώρα –φυσικά μέσω της ποίησης– με μια επιλεκτική ματιά πάνω στο ποιητικό του έργο. Η πρόθεση της έκδοσης δεν είναι μονάχα η θέαση μιας εποχής περασμένης αλλά η ανάγνωσή του σαν μυστικό.
Η παρούσα έκδοση βασίστηκε στα τρία ποιητικά βιβλία που εξέδωσε εν ζωή ο ποιητής, στις πρώτες εκδόσεις δηλαδή: Απλά Λόγια, 1921, Εγκόλπια, 1923, Σιγαλές Φωνές, 1928.


Ο ΠΟΛΕΜΟΣ – Ποιός εἶσαι κι ἀπὸ ποῦ ἔρχεσαι, μὲ χέρια ματωμένα; – Τόν ἀδερφό μου σκότωσα. – Τί σοὖχε καμωμένα; – Δὲν ξαίρω• σῦρε ρώτησε κείνους ποὺ μὲ προστάζουν, στάλες ἀπ’ τὸ ἴδιο τὸ αἷμα μου, τὰ χέρια μου νὰ στάζουν. – Κι ἀκοῦς σὲ τέτια προσταγή; Ὄχι δὲ λές; Γιατί; – Κληρονομιὰ ἄλυτη βαρειὰ δεμένο μὲ κρατεῖ· – Καὶ δέχτηκες κληρονομιά, φονιὰς στὴν ἴδια σου γενιά; – Τί βγαίνει: ἂν ἔλεγα ὄχι ἐγώ• θά ’χες μπροστά σου αὐτόν φονιά.