Στο βι­βλίο αυτό επι­χει­ρεί­ται η ανά­λυ­ση των εικό­νων του Θε­ό­φι­λου και προ­σεγ­γί­ζο­νται ζη­τή­μα­τα της ζω­γρα­φι­κής του σκη­νο­θε­σί­ας. Τα ζη­τή­μα­τα αυτά αφο­ρούν κυ­ρί­ως στον θε­α­τρι­κό τρό­πο με τον οποίο συν­θέ­τει κά­θε φο­ρά το σκη­νι­κό των ζω­γρα­φι­κών του πα­ρα­στά­σε­ων, έτσι ώστε να απο­δί­δε­ται το φυ­σι­κό πε­ρι­βάλ­λον και να κα­τα­νέ­μο­νται τα αρ­χι­τε­κτο­νι­κά στοι­χεία. Αφο­ρούν, επί­σης, στην θε­α­τρι­κό­τη­τα των υπο­κει­μέ­νων του, μέ­σω της εν­δυ­μα­σί­ας τους και της εγ­γρα­φής τους στον εικα­στι­κό χώ­ρο. Αυτή η ικα­νό­τη­τα του Θε­ό­φι­λου να απει­κο­νί­ζει πραγ­μα­τι­κές κα­τα­στά­σεις ή τους ορα­μα­τι­σμούς του με θε­α­τρι­κό τρό­πο ανι­χνεύ­ε­ται και μέ­σα στα δρώ­με­να των εικό­νων του αλ­λά και στον χώ­ρο που δι­α­κο­σμεί με αυτές κα­τα­νέ­μο­ντάς τις σε μία δι­κής του επι­νό­η­σης συ­νέ­χεια. Ως θε­α­τές, κα­λού­μα­στε να συμ­με­τά­σχου­με σε ένα δρώ­με­νο, του οποίου τα personae dramatis είναι ο ζω­γρά­φος και το έρ­γο του.