Το ξίφος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιαπωνική κουλτούρα από την αρχαιότητα όπου χρησιμοποιήθηκε αρχικώς για τελετουργικούς σκοπούς και αργότερα όταν συνδέθηκε με την τάξη των πολεμιστών, των σαμουράι. Αλλά εκτός από την τελετουργική και πολεμική χρήση τους, το ξίφος και η τέχνη της ξιφομαχίας απέκτησαν και μια φιλοσοφική διάσταση χάρη στην επαφή με τις βουδιστικές διδασκαλίες του Ζεν, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα η ξιφομαχία να γίνει ένας δρόμος για την επίτευξη της φώτισης και της απελευθέρωσης.

Η τάξη των σαμουράι επέδειξε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές της γενναιότητας και της αυτοθυσίας, εκφράζοντας στην πράξη την σημασία τόσο του Ζεν όσο και της ορθής ζωής.

Στο βιβλίο αυτό, μέσα από την ζωή και τις διδασκαλίες σπουδαίων σαμουράι και δασκάλων του Ζεν, παρουσιάζεται η στενή σχέση ανάμεσα στο Ζεν και στην ξιφομαχία.