Ο Άλεξ Θεόδωρος ντι Σλέξινγκτον έχει δυσλεξία, δηλαδή τον ενοχλούν «οι μακαρονάδες γραμμάτων με σάλτσα μελάνι μέσα στο βιβλίο», ειδικά το γράμμα έψιλον λες και γεννήθηκε για να τον βασανίζει. Κι όμως είναι ένα πανέξυπνο παιδί που απομνημονεύει όσα βλέπει και ακούει σα να έχει καταπιεί σκληρό δίσκο. Όταν μια μέρα μαθαίνει για τις επιδόσεις του Άλμπερτ Αϊνστάιν και στο σχολείο και για τη μελλοντική του πορεία τα πάντα αλλάζουν στη ζωή του κι αποκτά κίνητρο για μάθηση και αντιμετώπιση της δυσκολίας του. Ο Ηλίας Βασιλείου, με διδακτορικό στις μαθησιακές δυσκολίες, έγραψε μια γλυκιά και τρυφερή ιστορία αφιερωμένη σε όσους έχουν δυσλεξία, γραμμένη με τέτοιο τρόπο που τονίζει τα προβλήματά τους για να τους κατανοήσουμε, τα προτερήματά τους για να τα τονίσουμε και τις δυσκολίες τους για να τους βοηθήσουμε. Οι φίλοι του Άλεξ ντι Σλέξινγκτον, ο Ζαχαρίας Φουέντες, ο Τριαντάφυλλος Τορτελίνι (θέλω κι εγώ ένα τέτοιο επίθετο!), η Παγώνα Τσανγκ και άλλοι, με ευφάνταστα ονόματα και ελκυστικές προσωπικότητες, είναι πάντα στο πλάι του! Στο υπέροχο αυτό κείμενο κατάλαβα επιτέλους τι σημαίνει δυσλεξία και πόσο άσχημα νιώθουν όσοι πηγαίνουν ακόμη σχολείο και αντιμετωπίζουν ένα περιβάλλον χωρίς κατανόηση και ουσιαστική βοήθεια. Ο συγγραφέας βάζει τα δυνατά του για να απλοποιήσει (όσο γίνεται, βέβαια) τις δύσκολες καταστάσεις και μέσα από πλούσιο λεξιλόγιο και ενδιαφέρουσες ανατροπές έρχεται κοντά σε αυτά τα παιδιά για να τα βοηθήσει εποικοδομητικά. Οι συμβουλές του στο Επίμετρο του βιβλίου προσφέρουν ακόμη περισσότερη γνώση πάνω στο θέμα αυτό ενώ με τον κωδικό QR Code που υπάρχει στο βιβλίο ο αναγνώστης ακούει το βιβλίο σε αφήγηση της Δάφνης Καφετζή. Η εικονογράφηση του Αχιλλέα Ραζή είναι ρεαλιστική και αναμιγνύει ιδανικά τη φαντασία και την πραγματικότητα που υπάρχει στο μυαλό του Άλεξ και γενικότερα κάθε παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες.