Στο 1ο μέρος θα βρείτε τις συνταγές. 29 για φαγητά, 18 για επιδόρπια, 1 για ψωμί και τρεις για πόσιμα. Αυτές είναι συνήθως γνωστές ήδη συνταγές καθημερινών φαγητών, αλλά λίγο «πειραγμένες», δλδ εμπλουτισμένες με κάποια συστατικά με ιδιαίτερη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Κάθε μια έχει μια έγχρωμη φωτογραφία τραβηγμένη είτε από τον πατέρα είτε από τον υιό την στιγμή του «μαγειρέματος». Σε κάθε μια περιγράφονται με ακρίβεια τα συστατικά που χρειάζονται για να φτιαχτεί, ο τρόπος προετοιμασίας, ως και τα σκεύη στα οποία πρέπει να σερβιριστεί διότι και η αισθητική παίζει σημαντικό ρόλο. Επίσης αναφέρονται με ακρίβεια οι αντιοξειδωτικές ουσίες που υπάρχουν σε κάθε τρόφιμο. Η συνταγή κλείνει τις περισσότερες φορές με ένα δίστιχο μεσαιωνικής δημώδους ποίησης ή ένα απόσπασμα από βιβλία διαιτητικής του 18ου αιώνα.
Το 2ο μέρος αποτελεί μια μικρή εγκυκλοπαίδεια 110 βασικών τροφών. Σχεδόν όλα τα λαχανικά που μπορεί κανείς να βρει στην Ελλάδα, τα όσπρια, τα σιτηρά, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, τα φρούτα, τα ξερά φρούτα, μερικά πόσιμα βότανα, γλυκαντικές ουσίες, η σοκολάτα, ο καφές, το κεφίρ και η μαστίχα. Σε κάθε ένα αναγράφονται γενικές πληροφορίες και η ακριβής περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Επίσης γίνεται αναφορά στην χρήση του τροφίμου στην αρχαία Ελλάδα ή η στιγμή που εισήχθη από την μεσοαμερική. Εάν ήταν γνωστό στους αρχαίους παρατίθενται 3-4 χωρία από αρχαία κείμενα που το πιστοποιούν και η μετάφρασή τους.
Στο 3ο μέρος καταγράφονται αλφαβητικά οι 66 σημαντικότερες αντιοξειδωτικές ουσίες και τα τρόφιμα στα οποία κρύβονται. Αυτό το κομμάτι είναι πιο επιστημονικό αλλά είναι και το πιο σπάνιο, διότι περιέχει το απόσταγμα ανάγνωσης 1.700 επιστημονικών άρθρων από τον συγγραφέα. Παρατίθενται μάλιστα σε παραπομές στο κάτω μέρος της σελίδας οι 300 σημαντικότερες βιβλιογραφικές αναφορές. Το περιεχόμενο αυτό δεν υπάρχει πουθενά αλλού, ούτε σε διαδίκτυο, ούτε σε βιβλία.