Δεν ξέρει κανείς ακριβώς από που κρατά η σκούφια του Πήτερ Χατζησταυρή. Φαίνεται πως έζησε στις Ινδίες και σ’ άλλα μέρη της Ανατολής. Άλλοι λένε πως πρόσφερε ύποπτες υπηρεσίες στον σουλτάνο, πράγμα που έθεσε και τις πρώτες βάσεις της τεράστιας περιουσίας του. Στις παραδουνάβιες επαρχίες έκανε εμπόριο σιτηρών. Πριν από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας αγόρασε τα τσιφλίκια των Τούρκων μπέηδων κι ήρθε να εγκατασταθεί στο κράτος του, στον « Άσπρο Βράχο ».
– Στο κράτος του ;
–Μα είναι πραγματικά ένα μικρό κράτος τα τσιφλίκια του. Πολλές δεκάδες χιλιάδες στρέμματα, με κάπου είκοσι χωριά δικά του. Διατηρεί έναν μικρό ατομικό στρατό από οπλισμένους επιστάτες, έχει, λένε, συναλλαγές με όλους τους ληστάς που μπαίνουν και βγαίνουν από τα σύνορα και. . .
– Και ;
– Λένε κι άλλα πολύ πιο τρομερά. Όμως δεν τα πιστεύω. [...]
Άφησα την Αθήνα σε είκοσι μέρες. Στον Πειραιά μπήκα στο βαπόρι με ήλιο, αλλά στον Βόλο συνάντησα έναν άθλιο καιρό. Οι Θεσσαλικοί Σιδηρόδρομοι, για τους οποίους τόσο καμάρωνε η Κυβέρνηση, μου φάνηκαν απαίσιοι. [...]
Πίστευα ώς τότε πως είχα ζήσει μια ζωή γεμάτη περιπέτειες, επειδή έτυχε να έχω μερικές ερωτικές ιστορίες,
να μονομαχήσω δυό φορές και να πηδήσω από ένα παράθυρο σε μια παράνομη ερωτική μου συνάντηση. Τώρα το
έβλεπα πως η προηγούμενη ζωή μου ήταν ένα ρόδινο παραμυθάκι μπροστά σ’αυτά που συναντούσα στις τριάντα ώρες που είχα στο κτήμα του Πήτερ Χατζησταυρή.
Αλλά που βρισκόταν ο Πήτερ Χατζησταυρής ; Τον είχαν άραγε σκοτώσει ; Γιατί με κρατούσε στο κτήμα η ωραία γυναίκα του ; Ποιός ήταν ο ρόλος που έπαιζε ο Ισμαήλ;