Είναι η ζωή τέλεια; Είναι ο κόσμος ιδανικός; Όχι, ούτε χρειάζεται για να είμαστε ευτυχισμένοι. Όμως πώς το εξηγείς αυτό σ’ ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι σαν την Άσπα; Σε ποια τελειότητα πιστεύει; Ποιο είναι για την ίδια το τίμημα της ευτυχίας;

«Γιατί να μην υπάρχει μια εφαρμογή, να την κατεβάζεις και να φτιάχνεις το σώμα σου όπως σ’ αρέσει; Ξυπνάω κάθε πρωί και δεν βρίσκω τίποτα να φορέσω. Τίποτα δεν μ’ αρέσει πάνω μου. Δεν θέλω να βγω απ’ το σπίτι. Θέλω να κρυφτώ μες στις φαρδιές πιτζάμες μου και ν’ αναβάλω ολόκληρη τη ζωή μου γι’ αργότερα.»

Επηρεασμένη από τα σύγχρονα πρότυπα, όπου κατά κύριο λόγο η αξία του καθενός μας μετριέται μπροστά στον καθρέφτη και το μερίδιο ευτυχίας που μας αναλογεί ζυγίζεται στη ζυγαριά μας, η Άσπα μισεί το σώμα της. Μετατρέπει τη δίαιτα σε εμμονή, υπομένει ολοένα πιο αυστηρούς περιορισμούς που η ίδια βάζει στον εαυτό της, όποιος διαφωνεί με την πρακτική της γίνεται αυτόματα εχθρός. Μέχρι που χάνει εντελώς τον έλεγχο...

Ποια είναι η θέση των γονιών της σε όλο αυτό; Πώς θα αντιδράσει η αδελφή της η Λέξα; Τι έχει να πει η φίλη της η Μπέτυ; Τι θα κάνει το αγόρι της ο Αρντιάν; Και τι είναι αυτό που στ’ αλήθεια την πληγώνει;