O ποιητής και επιστήμονας Δρ Γεράσιμος Τζιβράς με τον στίχο του εκφράζει όσα έντονα νιώθει για την αγαπημένη πατρίδα και την Ιστορία, για τον έρωτα που τον εμπνέει, για τον συνάνθρωπο που τον υπηρετεί, για την επιστήμη που τον ενδυναμώνει, για τις Τέχνες (μουσική, εικαστικά) που τον ολοκληρώνουν ως δημιουργό. Το συνταίριασμα του στίχου του στο Λεύκωμα αυτό με τους εντυπωσιακούς πίνακες της σοπράνο και ζωγράφου Δέσποινας Σκαρλάτου είναι ένας ωραίος «διάλογος» σε μια πίστα όπου χορεύουν σε αρμονία ο στίχος του με τους πίνακές της, ένα «ταγκό δύο τεχνών» σε χαρτί και σε καμβά! Θεωρώ πρωτότυπη επιτυχία για τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου τη σύζευξη τόσων παραμέτρων της Τέχνης! Είναι άξιες μελέτης οι περιπτώσεις επιστημόνων που είναι δοσμένοι στην Τέχνη και στον Λόγο (π.χ. ο Αϊνστάιν και βιολιστής και δοκιμιογράφος). Ιδιαίτερα με εντυπωσιάζουν ο ρυθμός και η μουσικότητα του στίχου, αλλού τρυφερός αλλού δυναμικός και διδακτικός. Ο ίδιος ο ποιητής στέκει ψηλά, ζει ανάγκη για μπράβο πολλά, όρθιος αγωνιστής, και με ταπεινή προσφορά. Τον αρκεί που ο στίχος του κάπου απαγγέλλεται και τραγουδιέται. Τον αρκεί που ως επιστήμων διερευνά με νυστέρι όλο και πιο βαθιά το θέμα «άνθρωπος». Η πλέρια ποίηση του Γεράσιμου Τζιβρά σε συνδυασμό με τους πίνακες της Δέσποινας Σκαρλάτου με ταξιδεύουν, με μεταφέρουν σε τόπους που δεν φαντάστηκα, σε τόπους γνώσης και κάλλους, στη Φύση με ρυθμικές λαλιές και αεράτες πινελιές, κι ακόμη μου δανείζουν φως να βλέπω καλύτερα τις άγνωστες ή/ και σκοτεινές μεριές της εποχής μας.

Δρ Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης