Οι ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ παρουσιάζονται εις μίαν σειράν βιβλίων με κοινόν τίτλον και, αν και αυτοτελή, συνέχονται μεταξύ των. Είναι καταστάλαγμα πολυετούς μελέτης και ερεύνης της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Καταγράφουν τα συμπεράσματα, τα οποία εξήχθησαν κατά την διαδρομήν του χρόνου, τα σχετικά με την πορείαν της ψυχής, ως προέκυψαν εκ των κειμένων της Μυθολογίας και της Φιλοσοφίας. Το τρίτον βιβλίον της σειράς ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ, με θέμα Κένταυροι, Αμαζόνες, Μέδουσα, τα της ψυχής πάθη, αναφέρεται εις τα συμπτώματα των ασθενειών, τα οποία πρωταγωνιστούν εις τον ναόν του Ασκληπιού της Επιδαύρου και παρουσιάζονται δια των συμβόλων του ίππου και του όφεως. Με αυτόν τον τρόπο Μυθολογία και Ασκληπιός υποδεικνύουν εις την πάσχουσα ψυχήν του ανθρώπου, τας αδυναμίας, πάθη και διαστροφάς της. Η αρχαία τέχνη της ιατρικής ως αποκαλεί ο Ιπποκράτης την Ιατρικήν επιστήμην, αναδύεται δια της κατανοήσεως των συμβόλων και οδηγεί εις την αυτοθεραπείαν. Μεταφερόμενοι εις το σήμερον διαπιστώνεται, ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει με την πάροδο των αιώνων, διότι η ψυχή δεν έχει φύλον, ψιθυρίζει το χρυσελεφάντινον άγαλμα του Ασκληπιού από τον θρόνον του, εις το εσωτερικόν του ναού του.