Η διαφορά με τα άλλα ιστορικά μυθιστορήματα είναι ότι το συγκεκριμένο προσεγγίζει τα γεγονότα μέσα από την ψυχοσύνθεση των ηρώων και ιδιαίτερα της Ρουσιώς, που ως θύμα των γεγονότων της εποχής, αρνείται να συμβιβαστεί με το κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς, διεκδικώνταςτη δική της θεση στο κόσμο. Πρόκειται για ένα βιβλίο που η πλοκή του σε καθηλώνει με τρόπο μοναδικό και η ζωή των ηρώων σε αγγίζει βαθιά, που διαβάζοντας το νιώθεις ότι γίνεσαι κομμάτι της ζωής τους. Νομίζω πως το αποτυπωμα αυτής της ανάγνωσης θα μείνει ανεξίτηλο στη συνείδησή μου.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα καθηλωτικό, ιδιαίτερα όσο προχωράει η πλοκή. Ένα μικρό παιδί η Ρουσιώ, χάνει μαζί με τον πατέρα της την αθωότητά της και τη θαλπωρή του σπιτιού της. Παρόλα αυτά μεταμορφώνεται σε μια γυναίκα δυναμική, πρωτοποριακή που απαιτεί μια θέση στον κόσμο αν και μέσα της θεριεύει πάντα ένας εχθρός. Μια ιστορία που αναδεικνύει τα γεγονότα μιας δύσκολης περιόδου της ανθρωπότητας από το1948 έως το 1968 όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στη Γαλλία και το Μεξικό, ενώ συγχρόνως πρωταγωνιστεί η αμφιλεγόμενη σχέση μάνας και κόρης καθώς και η ανεκτίμητη αξία της φιλίας, και της αγάπης. Δύσκολα θα μείνει κανείς ασυγκίνητος και ακόμα πιο δύσκολα θα ξεχάσει τη Ρουσιώ.

Ένα βιβλίο που το απόλαυσα για τον τρόπο που αναφέρει τα ιστορικά γεγονότα. Φώτισε πολλά σημεία που αγνοούσα όπως την εξέγερση στο Μεξικό το 1968. Η Ρουσιώ δυνατή φιγούρα νομίζω πως δεν θα την ξεχάσω.

Το βιβλίο «Ρουσιώ μη με ξεχνάς» της Άννας Ρω που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λιβάνη είναι το πρώτο της βιβλίο και είναι ιστορικό μυθιστόρημα. Μας πηγαίνει στο παρελθόν, ξεκινά από το αιματοβαμμένο για την Ελλάδα 1948, ένα μήνα δολοφόνο τα χρόνια του Εμφυλίου, όπως γράφει και τελειώνει το 1974, όπου έρχεται στη χώρα η Δημοκρατία. Η πρωταγωνίστρια η Ρουσιώ μας γνωρίζει τη ζωή της μέσα από την ιστορία της χώρας μας. Αιματοβαμμένη και η δική της η πορεία. Ο εμφύλιος πόλεμος, η μεταπολεμική περίοδος, η εποχή της μαζικής μετανάστευσης των Ελλήνων αναδύονται μέσα από τον βηματισμό της Ρουσιώς. Ένα βιβλίο γεμάτο μνήμη, πόνο και ερωτήματα που ψάχνουν να βρουν απαντήσεις. Η μάνα της, το Φροσί, ο κόσμος που απέμεινε για κείνη. Από το χωριό της η Ρουσιώ περνά από την Αθήνα, ζει σε παραγκουπόλεις και μετά η ανέχεια την οδηγεί στα σύγχρονα στρατόπεδα εργασίας της Γερμανίας, όπου η Ρουσιώ έγινε παραγωγική μηχανή ώστε να γυρίσει πιο γρήγορα στην πατρίδα. Γίνεται γκασταρμπάιτερ, όπου βιώνει την απώλεια και τον θάνατο δικών της ανθρώπων, παίρνει τη βαλίτσα με τα λιγοστά πράγματα αλλά γεμάτη με μνήμες και δραπετεύει στο Παρίσι του 68 και στη συνέχεια στην αιματοβαμμένη εξέγερση των μαθητών και φοιτητών στο Μεξικό. Μια ζωή κυνηγημένη. Ένιωθε πως είναι ταγμένη να αγωνίζεται για το δίκαιο των λαών. Η επιστροφή στη χώρα είναι η αρχή αλλά και το ξεδίπλωμα του κουβαριού που υπάρχει μπλεγμένο στην ψυχή της. Το εσωτερικό μονοπάτι που ακολουθεί με τη μάνα της το Φροσί είναι συγκλονιστικό. Προσπαθούν μαζί να κατανοήσουν το παρελθόν, να συμβιβαστούν με το παρόν και να ονειρευτούν το μέλλον. Θα το καταφέρουν. Κατάφερε η Ρουσιώ να ελευθερωθεί από τα ψυχικά τραύματα που άφησε ο θάνατος του πατέρα της; να ξεφύγει από τις σκιές του παρελθόντος; Έζησε όπως ήθελε η ίδια και όχι με τις προσταγές των άλλων;

Η Ρουσιώ μας δίνει δύναμη και αυτοπεποίθηση. Μας δείχνει πως όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί να αγωνιστούμε. Ο λόγος της ποιητικός αλλά και αιχμηρός, όπου χρειάζεται, μας κερδίζει. Τα γιατί που συνοδεύουν τη Ρουσιώ σε όλο το βιβλίο, θα συνοδεύσουν και τους αναγνώστες μόλις κλείσουν το βιβλίο, κάνοντας τη δική τους αυτογνωσία.