Μια ανατρεπτική καταγραφή της ιστορίας του ανθρώπινου είδους µε άξονα την εργασία, από τις απαρχές της ζωής στη Γη µέχρι και το όλο και πιο αυτοµατοποιηµένο παρόν.
Η εργασία καθορίζει την ταυτότητά µας, το κοινωνικό µας στάτους, το πώς, πού και µε ποιον περνάµε τον περισσότερο χρόνο µας. Είναι όµως η τόσο εντατική εργασία απότοκο της γενετικής µας κληρονοµιάς; Αν εµείς ζούµε για να δουλεύουµε και δουλεύουµε για να ζούµε, συνέβαινε το ίδιο µε τους προγόνους µας της Εποχής του Λίθου; Πώς έφτασε η εργασία να γίνει η κεντρική οργανωτική αρχή των κοινωνιών µας; Πώς µεταµόρφωσε το σώµα, το περιβάλλον, τις αξίες µας;
Ο διακεκριµένος ανθρωπολόγος James Suzman απαντάει στα παραπάνω ερωτήµατα, καταγράφοντας διαχρονικά την εξέλιξη της εργασίας. Αξιοποιεί γνώσεις από την ανθρωπολογία, την αρχαιολογία, την εξελικτική βιολογία, τη ζωολογία, τη φυσική και τα οικονοµικά, για να καταδείξει ότι κατά το 95% της ιστορίας τους οι άνθρωποι εργάζονταν πολύ λιγότερο και είχαν πολύ διαφορετικές αντιλήψεις για την εργασία απ’ ό,τι εµείς σήµερα. Αυτό άλλαξε ριζικά µε τη µετάβαση από την τροφοσυλλογή στην παραγωγή τροφίµων και αργότερα µε τη µετοίκηση στις πόλεις. Επανεξετάζοντας, έτσι, την ιστορία του ανθρώπινου είδους, ο συγγραφέας προτείνει τρόπους µε τους οποίους θα µπορούσε σήµερα η αυτοµατοποίηση να µεταβάλει τη σχέση µας µε την εργασία και να εγκαινιάσει ένα πιο βιώσιµο µέλλον, µε µεγαλύτερη ισότητα µεταξύ των ανθρώπων.