Κοινωνία και Οικονομία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες καθώς η ύπαρξη της μιας προϋποθέτει εκείνη της άλλης. Θέτοντάς το προκλητικότερα, υφίσταται μεταξύ τους μια οιονεί «Κβαντική Διεμπλοκή» της οποίας οι συνέπειες είναι δύσκολο, πολλές φορές, να προβλεφθούν στην περίπτωση που πλήττεται κάποια από τις δύο. Η κοινωνία απαρτίζεται από τα οικονομικώς δρώντα άτομα προς χάρη της επιβίωσης και της εξέλιξής τους. Η οικονομία είναι το σύστημα το οποίο διασφαλίζει τους -όχι πάντα ισότι-μους- όρους δράσης προκειμένου να εκδιπλωθεί η δημιουργικότητα και η επινοητικότητα εμπλουτισμού των πόρων, η κατανομή των οποίων ορίζεται από την κοινωνία, όχι πάντα δίκαια.

Σημαντικό ρόλο στη μόχλευση των περιορισμένων πόρων διαδραματίζει η Επιχειρηματικότητα ως διαδικασία αποτελεσματικότερης και αποδοτικότερης αξιοποίησής τους. Ιδιαίτερα η έκβασή της σε Μικρομεσαία Επιχείρηση η οποία:
– Δημιουργεί τις περισσότερες θέσεις εργασίας παντού στον κόσμο συνδράμοντας στη μείωση της φτώχειας.
– Προετοιμάζει, μέσω της μαθητείας, εξειδικευμένα στελέχη ή και τεχνίτες βελτιωμένων δεξιοτήτων και ιδεών ενισχυτικών της δυναμικότητας της οικονομίας και συνεπώς, της προτίμησης των επενδυτών.
– Διαχέει καλύτερα τον πλούτο προς την κοινωνία αναπτύσσοντας μια εύρωστη Μεσαία Τάξη συμβάλλοντας, ταυτόχρονα, στην προώθηση των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων.
– Λειτουργεί σε πραγματικό καθεστώς ανταγωνισμού όπου η εφήμερη, συνήθως, «ηγεσία αγοράς» επιτυγχάνεται με τη δημιουργία συγκριτικού πλεονεκτήματος μέσω καινοτομικών προϊόντων/υπηρεσιών ή διαδικασιών μάνατζμεντ και μάρκετινγκ.
– Αποτελεί φορέα και επιταχυντή αλλαγών μέσω των οποίων διασφαλίζει την επιβίωσή της.
– Αδυνατεί να επιβάλλει όρους μονοπωλίου ή ολιγοπωλίου δεδομένου ότι δεν διαθέτει την οικονομική ισχύ για τούτο.
– Συνιστά τα «Ξύλινα Τείχη» της ελληνικής και κάθε άλλης οικονομίας με «αλκαλικό» επιχειρηματικό περιβάλλον, παραμένοντας ευάλωτη στις μεταβολές του.