Ν’ αρπάζεις τα πάντα. Να ορµάς ακάθεκτος στα όνειρα. Να καταβροχθίζεις τον ουρανό. Ένα µυθιστόρηµα δυνατό και γενναιόδωρο, που προσφέρει στον αναγνώστη το πανάρχαιο θαύµα µιας µεγάλης ιστορίας, καλώντας τον να χαθεί µέσα της.
Για τη δεκατετράχρονη Τερέζα τα καλοκαίρια στο Σπετσιάλε δε λένε να περάσουν. Ατέλειωτες µέρες µε τη γιαγιά να διαβάζει αστυνοµικά και τον πατέρα της, µακριά από το γραφείο και τη γυναίκα του, να γίνεται και πάλι µυστηριώδης, και ζωντανός, σαν την Απουλία, τον τόπο όπου γεννήθηκε.
Και ξάφνου, ένα ζεστό βράδυ, τα βλέπει κρυφά να βουτούν στην πισίνα, ολόγυµνα, κι αυτά τα τρία αγόρια µπαίνουν στη ζωή της σαν ορµητικός άνεµος. Ο Νίκολα, ο Τοµµάζο και ο Μπερν. Θα τη δεχτούν στην παρέα τους και τα επόµενα είκοσι χρόνια θα τους ξαναβρίσκει στη γειτονική φάρµα, να σπέρνουν, να µαζεύουν, να καταστρέφουν, αναζητώντας µανιωδώς µια φωτιά που θα τους κρατήσει αναµµένους. Στο επίκεντρο βρίσκεται πάντα ο Μπερν, σαν µαγνήτης που τους τραβάει και τους σπρώχνει πέρα από τα όρια...