Τα άρθρα στον έντυπο τύπο που πραγματεύονται διάφορα θέματα ως επικοινωνιακή προσέγγιση της ανθρώπινης σκέψης, αντικατοπτρίζουν την “αυθεντία” μιας άποψης η οποία διαμορφώθηκε ενδεχομένως από κάποια συγκεκριμένη συγκυρία σε δεδομένη χρονική περίοδο· ο γραπτός λόγος είναι προνόμιο με αποκλειστική ευθύνη αλλά και αρετή του ανθρώπου που με παρρησία εκφράζεται! Ωστόσο όμως υπόκειται στη διαχρονική κρίση του εκάστοτε αναγνώστη.
Σε μία καλώς ευνοούμενη πολιτεία, το μείζον δεν είναι η δυνατότητα να διατυπώνεις ελεύθερα την άποψή σου, έστω και αν αυτή είναι λαθεμένη! Αυτό είναι προαπαιτούμενο για να είναι ευνοούμενη η πολιτεία· το μείζον είναι η ανάπτυξη της παιδείας, έτσι ώστε να αφουγκράζεσαι με προσοχή την γνώμη του άλλου, για να μπορείς να αποκτήσεις ικανοποιητική κριτική άποψη.
Στην εποχή της εικονικής πραγματικότητας και της δερματοστιξίας, όπου στην πληθώρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, επικρατεί συνωστισμός από διαφόρους “δημοσιογράφους” και αναρίθμητους “κουκουλοφόρους” σχολιαστές, αντιλαμβάνεται κανείς το επίπεδο της παιδείας το οποίο έχουμε κατακτήσει, ύστερα από τόσα χρόνια δημοκρατικής διακυβέρνησης της Χώρας μας, όπου η εκπαιδευτική πολιτική υποτίθεται πως συντελεί στη διαχρονική συνέχεια της εθνικής μας ελληνικής παρακαταθήκης. Το τελευταίο δεν είναι καθήκον μόνο της πολιτείας, αγγίζει –αν θέλετε– περισσότερο και θεσμούς όπως είναι οι πνευματικοί ταγοί, είτε αυτοί υπηρετούν στην ανώτατη εκπαιδευτική βαθμίδα της Χώρας μας, είτε υπηρετούν την Ιεραρχία της εκκλησίας μας, καθώς και κάθε Έλληνα ο οποίος κατέχει σημαντική θέση στον Κρατικό μηχανισμό.
Εκτός από τα κείμενα που δημοσίευσα στις εφημερίδες: «Φωνή απ’ τη Σεγδίτσα» και «Κυνηγετική Δράση» στις οποίες υπήρξα ο συντάκτης και υπεύθυνος ύλης, καθώς και σε άλλα έντυπα, τα οποία δεν παρατίθενται εδώ. Τα κείμενα που παραθέτω στο παρόν πόνημα, είναι απ’ όσα μπόρεσα να εντοπίσω απ’ αυτά που κατά καιρούς είχα δημοσιεύσει, ως επί το πλείστον στην τοπική εβδομαδιαία εφημερίδα «Φωκικοί Καιροί». Αρκετά απ’ αυτά δημοσιεύτηκαν σαν επίκαιρο άρθρο στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας, ως σχόλια και τοποθέτηση επί συγκεκριμένων ζητημάτων, αναπαράχθηκαν δε και από άλλα έντυπα και έγιναν αντικείμενο προβληματισμού για κάποιους συμπολίτες μου, οι οποίοι εξέφρασαν απερίφραστα την σύμπλευση της άποψής τους επί των τοποθετήσεών μου. Κάποια άλλα κείμενά μου με την δικιά τους ξεχωριστή σημασία, που περιλαμβάνονται στο παρόν αποτυπώνουν τοπικά προβλήματα, ενώ συμπεριλαμβάνονται και Ιστορικά καθώς και Λαογραφικά θέματα.
Δίχως να απορρίπτω αβασάνιστα την όποια διαφορετική άποψη όταν αυτή είναι τεκμηριωμένη με σαφήνεια, πορεύομαι με το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι “Μεγάλες ιδέες υπάρχουν· οι άνθρωποι έχουν μεγάλες αδυναμίες για να τις εφαρμόσουν”, γι’ αυτό στέκομαι μ’ ευλάβεια εμπρός σ’ αυτούς που υπηρετούν την αλήθεια, ενάντια στα όποια πρόσκαιρα μικροσυμφέροντα, και έχουν την παρρησία να τοποθετούνται δημόσια επωνύμως επί θεμάτων που αφορούν το κοινωνικό σύνολο.