[Ο Απόστολος Τοόντι εγεννήθη εις την Πανδριακήν, δηλαδή εις εν κράτος προνοίας, ανέσεως και ευημερίας, όπου σώφρονες ηγέται των σωματείων διά συζητήσεων μετά των εργοδοτών επέλυον ακανθώδη ζητήματα, απεσοβούσαν απεργίας εκπαιδευτικών και επετύγχανον βελτίωσιν των όρων εργασίας και εν γένει συνετέλουν εις την ειρήνην των κοινωνικών τάξεων.
Οι κάτοικοι της Πανδριακής ήσαν πλήρεις ωριμότητος πολίται και εχαίροντο την ζωήν των εν τη αυθορμησία και τη ειλικρινεία των. Ήσαν ευγενείς και πλούσιοι. Πολλοί εξ αυτών ήσαν και ευφυείς. Ελέγετο μάλιστα ότι εδιάβαζον μετά μεγάλης ταχύτητος και ταυτοχρόνως κατενόουν το νόημα του κειμένου.
Ο Απόστολος Τοόντι ήτο η αρνητική εικών αυτών των πολιτών. Συνεχώς είχεν τον νουν του εις κλοπάς, δολοφονίας και σκάνδαλα. Τούτο ίσως οφείλετο εις το ότι, εις νεαράν ηλικίαν, ούτος εγκατέλειψε την οικίαν του διά να ακολουθήση όμιλον περιπλανωμένων μουσικών. Εις ηλικίαν είκοσι μόλις ετών διέπραξεν την πρώτην του ανθρωποκτονίαν, φονεύσας τον Αντρέ Σοπάκ, βασιλέα του τόπου.
Συγκεκριμένως, διωργάνωσεν εκδρομήν εις τα περίχωρα της Πανδριακής, και, όταν έφθασεν πλησίον των λατομείων ο Τοόντι παρεκάλεσε τον Αντρέ να χαμηλώση την κεφαλήν του όπως παρατηρήση κονίκλους. Δι’ ενός, τότε, αλεξιβροχίου, έδερνεν με όλην του την δύναμιν του το κρανίον του ετοιμοθανάτου, όστις κατά την τρομακτικήν έκφρασιν ενός των μαρτύρων, του κ. Βρίστο Μπεζεντάκι, μετέπειτα σωματοφύλακος του Τοόντι, «ωρύετο ως χοίρος τον οποίον σφάζουν».
Η δολοφονία αύτη απέφερεν εις τον χαύνον Απόστολον Τοόντι σημαντικήν περιουσίαν, μέρος της οποίας εδαπάνησεν εις σπουδάς περί την Φυσικήν.
Ιδιαιτέραν εντύπωσιν εις τον Τοόντι έκαμεν η Αρχή του Αρχιμήδους, την οποίαν εχρησιμοποίησεν διά να τελειοποιήση τας δολοφονικάς του μεθόδους...]