Η επική και συνάμα τραγική ιστορία του τόπου μου, στα ηρωϊκά χρόνια του 1821, με παρακίνησε να ερευνήσω και να ανιστορήσω την επανάσταση της Χαλκιδικής και ιδιαίτερα της Κασσάνδρας, από το 1821 έως και το 1828.
Οι Κασσανδρινοί, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για το αποτέλεσμα μιας εξέγερσης στον τόπο τους, δεν δίστασαν να σηκώσουν το λάβαρο της επανάστασης, από τους πρώτους ήδη μήνες της έναρξης του αγώνα, διεκδικώντας την απαλλαγή τους από την σκλαβιά των 400 χρόνων, έχοντας βαθιά στην καρδιά τους την αγάπη για την ελευθερία και την πατρίδα. Η επιθυμία τους για μια ελεύθερη πατρίδα, όπου όλοι μαζί θα ζούσαν με το «εμείς» και όχι με το «εγώ», υπερίσχυσε κάθε ορθολογισμού και μικροσυμφερόντων. Με ηρωϊσμό και αυταπάρνηση, καθολικά όλοι τους ξεσηκώθηκαν χωρίς περίσκεψη και δισταγμό ενάντια στον τύραννο-κατακτητή και επέλεξαν να ζήσουν ελεύθεροι ή να πεθάνουν ….