Δόκιμη επιστημονική πραγματεία Πυθαγορείου χαρακτήρος που αναφέρεται σε θεμελιωδέστατα θέματα της Θεωρητικής και της Εφαρμοσμένης Πυθαγορείου Μουσικής.
Χρησιμοποιώντας τη Φυσική και τα Μαθηματικά σε αγαστή συνάρτηση με τη Μουσική, οι Πυθαγόρειοι οδηγήθηκαν στη σπουδή του μοναδικού μουσικού έργου του Ευκλείδου, την Κατατομή Κανόνος (section canonis) όπου διερευνώνται οι θέσεις στις οποίες θα πρέπει να τοποθετηθούν δεσμοί (=τάστα, μπερντέδες) στον κανόνα (μονόχορδο) προκειμένου να αποδοθούν πιστά κλίμακες με συγκεκριμένου μεγέθους διαστήματα και με συγκεκριμένη αλληλουχία αυτών.
Προσωπικώς πιστεύω ότι χωρίς τις γνώσεις της Ευκλειδείου Κατατομής Κανόνος δεν είναι δυνατόν να κατανοηθούν και να χρησιμοποιηθούν τα Πυθαγόρεια μουσικά διαστήματα και όλα όσα κατ’ αλληγορίαν ή κατά κυριολεξίαν αναφέρουν στα έργα τους οι αλληγορικοί φιλόσοφοι. Γιαυτό φρόντισα με αφορμή τις μαθηματικές θεωρίες του Ευκλείδου περί του τρόπου παραγωγής του ήχου, να παραθέσω αναλυτικώς ολόκληρη τη σύγχρονη γνώση από τον χώρο της Φυσικής Ακουστικής, της Μουσικής Ακουστικής και της Ακουολογίας τις διάφορες θεωρίες περί της αισθήσεως των ήχων, την ανάλυση των ήχων, το φάσμα και τη χροιά των ήχων.