Ο βαθύνους και οξύνους στοχαστής Ηράκλειτος ο Εφέσιος (540 – 480 π.Χ.), ένας έμπειρος μελετητής με πολυπρισματικό λόγο πλήρη αινιγμωτωδών φράσεων, μεταξύ της λακωνικότητος του αποφθέγματος και της ασαφείας του χρησμού στη βαθυστόχαστη φιλοσοφική του διδασκαλία, κάνει λεπτομερή αναφορά στην έννοια Αρμονία.
Ασχολούμενος με τη μελέτη των σωζομένων γνησίων Ηρακλειτείων αποσπασμάτων υπ’ αριθμόν 8, 51 και 54 για την Αρμονία, παρ’ όλη την υπάρχουσα μέγιστη ερμηνευτική δυσκολία τους, ιδίως όσον αφορά στη λεγόμενη «παλίντροπον» αρμονία, προσέγγισα την κρυπτομένη σ’ αυτά αλήθεια, όσον αφορά στη δομή των αρμονιών «αφανής», «φανερά», «παλίντροπος», «καλλίστη».
Τη δυνατότητα εκτέλεσης μπρος-πίσω ομοίων αλληλουχιών μουσικών διαστημάτων στην παλίντροπο αρμονία ο Ηράκλειτος θεωρώ ότι την παραλληλίζει με την ταλάντωση της χορδής στα έγχορδα μουσικά όργανα με δοξάρι λέγοντας «παλίντροπος ἁρμονίη ὅκωσπερ τόξου καὶ λύρης» και, έτσι, ανακάλυψα -και παρουσιάζω τεκμήρια- ότι την προχριστιανική εποχή υπήρχαν έγχορδα μουσικά όργανα με δοξάρι.