Βασίλης Λογοθέτης-Ισορροπώντας στον άνεμο-εκδόσεις Καστανιώτη

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Μετά από το πρώτο βιβλίο του «Θυμάρι μεσοπέλαγα», ο Βασίλης Λογοθέτης έρχεται με το «Ισορροπώντας στον άνεμο» να μας ταξιδέψει ξανά στις θάλασσες της Μεσογείου. Καλοκαιρινό θα έλεγα το βιβλίο του αφού διαβάζοντας το, νιώθεις την αλμύρα στο κορμί σου. Όμορφες εικόνες της αρχόντισσας Ερμούπολης με όλη την κουλτούρα της, αλλά και της Κωνσταντινούπολης, της Αλεξάνδρειας, του Κάιρου, της Μασσαλίας, σε ταξιδεύουν πίσω στον δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Από το 1857 ξεκινά το ταξίδι και απλώνεται μέχρι το 1892, βάζοντας ψηφίδα τη ψηφίδα σε τούτο χαλί της ιστορίας.

Δεν είναι τυχαίο που γράφτηκαν τούτα τα δυο βιβλία αφού ο συγγραφέας ασχολείται με τα ναυτιλιακά αλλά είναι και μέλος του ΔΣ του Ναυτικού Μουσείου του Αιγαίου, από όπου πήρε τις γνώσεις για να πλέξει τη μυθοπλασία γύρω από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής.

Ο Παύλος και η Ευγενία, πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος, φίλοι από παιδιά, παρασύρονται από τον νεανικό έρωτα μέχρι που ο Παύλος συγκρούεται με τον πατέρα της Ευγενίας και αναγκάζεται να την εγκαταλείψει φεύγοντας στην Αίγυπτο. Στις όχθες του Νείλου θα έρθει αντιμέτωπος με μια άλλη πραγματικότητα, ασχολούμενος με την παραγωγή και το εμπόριο του βαμβακιού, που τότε αποκαλούσαν «λευκό χρυσό». Η Ευγενία θα ταξιδέψει εκεί για να τον αναζητήσει, μάταια όμως. Κάποια στιγμή θα πληροφορηθεί από τις τοπικές εφημερίδες την απαγωγή του από Αιγύπτιους εθνικιστές και στη συνέχεια την απελευθέρωσή του. Όταν επιτέλους συναντηθούν, θα μάθει ότι στη ζωή του υπάρχει πλέον άλλη γυναίκα. Λίγο καιρό αργότερα, ένα ιστιοφόρο φορτωμένο με βαμβάκι και με επιβάτη τον Παύλο εγκαταλείπει τελευταίο την Αλεξάνδρεια πριν απ’ τον βομβαρδισμό της, ενώ ένα ναυάγιο στη Μαύρη Θάλασσα φέρνει την ανατροπή…

Εκτός των ερωτικών παιχνιδιών που γίνονται μεταξύ των ηρώων, πρωταγωνιστών και των γύρω από αυτούς, αυτό που με τράβηξε περισσότερο στην πλοκή του μυθιστορήματος, είναι το ιστορικό κομμάτι της εποχής. Με λόγο που ρέει, χωρίς περιττές πληροφορίες που να κουράζει τον αναγνώστη, μαθαίνουμε για το πώς ήταν τότε η Ερμούπολη, για την κουλτούρα της, τα ήθη και έθιμά της, πχ πώς γινόντουσαν τα προξενιά εκείνη την εποχή. Μαθαίνουμε επίσης για την ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας που κρατούσαν το εμπόριο τότε μαζί με τους Ευρωπαίους, για το βαμβάκι και την επεξεργασία του, για τους πλούσιους και τους φελάχους που τους εκμεταλλευόντουσαν οι λευκοί στο έπακρον, αλλά και για τον ξεσηκωμό του λαού για να διώξουν τους ξένους και ν’ ανήκει η Αίγυπτος στους Αιγύπτιους. Μας γνωρίζει τη μικρή Μεχέρ και τον δάσκαλο Χασάν που μπλέκει με εθνικιστική θρησκευτική οργάνωση, την Ελένη Μαυρουδή τη γιαγιά του πρωταγωνιστή, τον Δημήτρη Μπαλή, τον πατέρα της Ευγενίας, Έλληνες πάροικους της Αλεξάνδρειας αλλά και πολλά μέλη της πλούσιας Ελληνικής παροικίας της Κωνσταντινούπολης. Ο Βόσπορος, το Πέραν κι άλλες τοποθεσίες της Πόλης θα μας δώσουν τα αρώματα τους.

Ο συγγραφέας μας χαρίζει ένα μυθιστόρημα 321 σελίδων γεμάτο χρώματα και αρώματα της ελληνικής διασποράς που διαβάζεται πολύ ευχάριστα και γρήγορα. Θα καταφέρουν οι ήρωες να ισορροπήσουν στους ανέμους της ζωής τους; Μια όμορφη πρόταση γι αυτό το καλοκαίρι. Καλοτάξιδο να είναι!