ΔΕΚΑ ΠΟΝΤΟΥΣ ΜΑΥΡΟ ΧΙΟΝΙ

Ωωωωω!

Τελευταία σελίδα.. τελευταία γραμμή…λέξη..

«Μαύρο χιόνι χιόνισε και πείνασαν οι πόνοι..»*

Πάνο Νιαβή

Πώς να συνέλθω η Γυναίκα;

Πάγωσαν οι βλεφαρίδες

Σιβηρικός χιονιάς με δόντια

Οσμή θανάτου στρατοπεδεύει

Τόσες ψυχές σου δώσαμε

Ποιος θα ξοφλήσει τη ζωή τους;

Ας ουρλιάξει τουλάχιστον κάποιος

Ως γέφυρα μνήμης και γνώσης με τον κόσμο εκείνο.

«…Παίζουμε χιονοπόλεμο πριν λιώσει το Μαύρο χιόνι;…»

Και ο Πάνος Νιαβής τολμά…

Μια σοκαριστική ηθογραφία μιας ολόκληρης εποχής

Μαύροι χρόνοι, φόβοι, λύπες,

μαύρο χιόνι σαν τάφου αγκαλιά.

Με ευθύνη μας μεταφέρει γεγονότα,

με μαεστρία προσθέτει στιγμές.

Μα γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί; Ποιες είναι οι αιτίες;

Η αλήθεια είναι πως όλα συμπορεύονται, το παρελθόν,

το πιθανό μέλλον και φυσικά το αδιανότητο παρόν!

Λόγος γοργός, μεστός, περιγραφικός, συμπυκνωμένος.

Σοκαριστικός.

Απλώνεται και ξεδιπλώνει..τα γεγονότα, τα συναισθήματα,

τις μνήμες.. που βιάζονται και βιάζονται να βγουν στην επιφάνεια, επιθυμούν να σβήσουν τις σκιές,

να ζωντανέψουν, να ακουστούν

μα και να φανερώσουν την ουσία...

πόνος βουβός και ικεσία...

ειδικά αν είχες την ατυχία να γεννηθείς γυναίκα.

Λέξη δεν περισσεύει, ούτε έχουν χρείαν επιπροσθέτων

Όλα ζυγισμένα, παθιασμένα, βαριά.

Μαύρο Χιόνι.. πώς να φιλτράρει όλες τις αμαρτίες μας

Προσωπικές, δημόσιες;

Την παραλυσία, την απάτη, την μαυρίλα της ψυχής,

της εξουσίας, τον κυνισμό, την αμάθεια;

Δεν φταίει το Χιόνι που μαύρισε και ο Έρωτας..

Μαλακό υπογάστριο της συλλογικής απελπισίας μας

Πόλεμος.. Εμφύλιος

Μια σχιζοφρένεια του..πανάρχαιου πολιτισμού μας;

Παράνομος ιλιγγιώδης πλούτος που ανακατεύεται

με την εφιαλτική φτώχια.

Σκιές νωπού παρελθόντος ακροβατούν ασύστολα,

λέξεις σφαίρες καρφώθηκαν στις κόρες των ματιών μου, αφρίζουν τα σκοτάδια, το χιόνι μουδιάζει…μαύρο σαβάνωσε την ημισέληνο της Ζωής τους.

Γυναίκα είμαι.. Σαν να το έζησα εγώ.. και στροβιλίστηκα..

περιπλανήθηκα.. προβληματίστηκα.. συνδέθηκα.. ένιωσα

μα και αναστατώθηκα από μυρωδιές και θύμησες..

Συνωστισμός μα και ερημιά.. μαύρο χιόνι…φωτιά

Άλλωστε ποιος δεν έχει δεσμούς

με το νωπό παρελθόν;Άφες αυτοίς;

Θρήνος και οδυρμός πάνω στα ερείπια; Αλλοίμονο όχι μόνο!

Μα Σπόρος δημιουργίας……και έπαιξε χιονοπόλεμο και βγήκε νικητής…Δέσποινα Μπλαστροπούλου

Αφού ζεστάθηκε και το μέσα μου

3.10.22* Λίνα Νικολακοπούλου