Το βιβλίο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε το 2019. Είναι το μόνο στην ελληνική βιβλιογραφία που αναλύει την ρωσική στρατηγική διείσδυσης και κυριαρχίας στον ορθόδοξο κόσμο. Εστιάζει στις φιλοδοξίες της Μόσχας να «εκθρονίσει» το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να σφετεριστεί την ηγεσία του. Αφορμή της έρευνας και της συγγραφής ήταν ο «πόλεμος» που κήρυξε η Μόσχα στον οικουμενικό πατριάρχη, εξαιτίας της απόφασής του να αναγνωρίσει αυτοκέφαλη Eκκλησία στην Ουκρανία. Η εισβολή στην χώρα, που η Ρωσία επιμένει να θεωρεί πνευματική και πολιτική της «αποικία», έκανε πολλούς να θεωρήσουν το βιβλίο προφητικό. Ταυτόχρονα, επέβαλε την επικαιροποίησή του. Το μεσαιωνικό λαϊκό αφήγημα της «Τρίτης Ρώμης» τροφοδοτείται σήμερα από μία εθνική γραμμή δημιουργίας θρησκευτικών «αποικιών» της Μόσχας, με προφανή πολιτικά οφέλη. Στην Ελλάδα μαίνεται, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, μια καλοστημένη επιχείρηση «υβριδικού πολέμου», που στοχεύει να στρέψει την ελληνική κοινωνία ενάντια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στον δυτικό προσανατολισμό της χώρας. Ο συγγραφέας προσπάθησε, μελετώντας την διαμόρφωση της oρθοδοξίας και την κοσμοθεωρία κράτους και εκκλησίας στην Ρωσία, να κατανοήσει πώς γεννήθηκε η υπερφίαλη ρωσική «γεωπολιτική της oρθοδοξίας». Οι Ρώσοι παραμένουν δέσμιοι της σαγήνης τους με το αυτοκρατορικό τους παρελθόν. Μήπως όμως η ψύχωσή τους με την ισχύ υπονομεύει τελικά την επιρροή τους στον όλο ορθόδοξο κόσμο; Η προσπάθεια επιβολής με τα όπλα στην Ουκρανία προκάλεσε αποτροπιασμό στην ορθόδοξη οικουμένη, ωθώντας την σε μία επίπονη –αλλά απαραίτητη– ενδοσκόπηση. Με την εισβολή σε εξέλιξη, ένα είναι προφανές: Oι μπότες και οι ερπύστριες των εισβολέων δεν συνέθλιψαν τους Ουκρανούς, αλλά τον ρωσικό μεγαλοϊδεατισμό περί «ηγεσίας» του ορθόδοξου κόσμου.