Κάθε καινούργια μετάφραση ενός κλασικού έργου προϋποθέτει, ασφαλώς, και μια καινούργια μεταφραστική προσέγγιση. Έτσι, παρότι η Δίκη έχει μεταφραστεί ήδη αρκετές φορές στα ελληνικά, κρίναμε ότι η καινούργια μετάφραση της Ιωάννας Αβραμίδου που παρουσιάζουμε στην ανά χείρας έκδοση είναι εξόχως σημαντική για λόγους κειμενοκεντρικούς.
Επιπλέον, η παρούσα καινούργια μετάφραση της Δίκης ακολουθεί τη σχετικά πρόσφατη αναθεωρημένη γερμανική εκδοχή, η οποία σε σχέση με τις άλλες εκδοχές που κυκλοφορούν στα ελληνικά, αλλά και σε άλλες γλώσσες, έχει διαφοροποίηση ως προς τη σειρά των κεφαλαίων του ανολοκλήρωτου αυτού μυθιστορήματος, την οποία είχε καθορίσει ο Μαξ Μπροντ. Συμφωνώντας με τους Γερμανούς επιμελητές, κρίνουμε ότι η νέα ελαφρώς τροποποιημένη δομή που προέκυψε, υπηρετεί καλύτερα την αφήγηση του Κάφκα.
Ως παράρτημα, συμπεριλάβαμε και ανολοκλήρωτα κεφάλαια που βρέθηκαν στα χειρόγραφα του Κάφκα, τα οποία ο Μπροντ είχε παραλείψει εντελώς, και επιτρέπουν στον αναγνώστη να μπει βαθύτερα στο εργαστήρι του συγγραφέα.