Το βιβλίο Τα Μαθηματικά στη Φύση αναφέρεται στα μαθηματικά που χρησιμοποιούνται για να ερμηνεύσουν ή να προβλέψουν περιβαλλοντικά ζητήματα.

Γενικά, με τον όρο «Περιβαλλοντικά Μαθηματικά» εννοούμε τον κλάδο των μαθηματικών που ασχολείται με περιβαλλοντικά ζητήματα που μπορούν να αναπαρασταθούν ή να επιλυθούν με τη βοήθεια των μαθηματικών.

Τα ζητήματα αυτά δεν αφορούν μονάχα μία βαθμίδα εκπαίδευσης, αλλά όλες τις βαθμίδες, αφού ενσωματώνουν μια κλίμακα που εκτείνεται από τα στοιχειώδη μαθηματικά μέχρι και ανώτερους κλάδους των μαθηματικών.

Στο παρόν βιβλίο γίνεται αναφορά:

Στη μαθηματική-επιστημονική κατεύθυνση («θετικιστική κατεύθυνση»), με την οποία μπορεί να προσεγγίσει και να αναπαραστήσει κάποιος περιβαλλοντικά ζητήματα, σε σχέση με τις άλλες δύο διαστάσεις, τη «φιλελεύθερη» και «ερμηνευτική προσέγγιση», αλλά και την προσέγγιση της «κοινωνικής κριτικής».
Στα μαθηματικά μοντέλα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και στον τρόπο που διαχωρίζονται αυτά από τα μαθηματικά μοντέλα επιστημονικών τομέων, όπως η βιολογία η φυσική κ.ο.κ.
Στις γραφικές αναπαραστάσεις που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν περιβαλλοντικά ζητήματα.
Στον τρόπο με τον οποίο οι μαθητές χρησιμοποιώντας το φυσικό περιβάλλον τους μπορούν να μάθουν να κατασκευάζουν, αλλά και να ερμηνεύουν σωστά γραφικές αναπαραστάσεις.
Στις μορφές αναλογικών προβλημάτων, σε σύγκριση, με τα προβλήματα αντίστροφης αναλογίας, και στην ικανότητα επίλυσής τους.
Στα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα γραφήματα στην Περιβαλλοντική εκπαίδευση.
Σε μαθηματικά ζητήματα σχετικά με την οικολογία των Πληθυσμών.
Στη διερεύνηση του φαινομένου της ψευδαίσθησης της αναλογίας, ένα φαινόμενο που διατρέχει τη σκέψη των μαθητών για διάφορα περιβαλλοντικά ζητήματα που περιέχουν μαθηματικά. Για παράδειγμα, πότε ένα πρόβλημα χρήζει αναλογικής επίλυσης.
Στον ρόλο των ακολουθιών στην οικολογία των πληθυσμών, αλλά και σε τρόπους με τους οποίους οι μεταβολές στους κάθε λογής πληθυσμούς μπορούν να αναπαρασταθούν και γραφικά με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Στον ρόλο των συντεταγμένων για τον προσδιορισμό σημείων αναφοράς και προσανατολισμού στο φυσικό περιβάλλον.
Στον τρόπο με τον οποίο ο μαθητής θα αναπτύξει μια σειρά ικανοτήτων (με βάση την ηλικία του) προκειμένου να εξοικειωθεί σταδιακά με τις έννοιες των μετρήσεων.

Επιπλέον γίνονται και κάποιες προτάσεις:

Πώς ο μαθητής χρησιμοποιώντας τα γνωστά επίπεδα σχήματα θα προσπαθήσει να μετρήσει το περιβάλλον του.
Πώς οι μαθητές θα δημιουργήσουν δικά τους απλά μαθηματικά μοντέλα που θα περιγράφουν τη ρύπανση μιας ακτής ή μοντέλα που θα δείχνουν την πιθανότητα να ξεσπάσει πυρκαγιά σε ένα δάσος.
Θα αναπαρασταθούν ιστορικές εφευρέσεις στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Έτσι, θα γίνει αναφορά στη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή σε περιβαλλοντικά ζητήματα, ενώ θα υπάρξει και αναπαράσταση ιστορικών ανακαλύψεων.

Τέλος, γίνεται προσπάθεια να διερευνηθούν γνωστικά προβλήματα, ιδιαίτερα προβλήματα που σχετίζονται με τις γραφικές παραστάσεις συναρτήσεων, καθώς και με τη δυνατότητα «ανάγνωσης» αλλά και κατασκευής γραφικών παραστάσεων που αναφέρονται σε περιβαλλοντικά ζητήματα.