Ποιητής και πεζογράφος, εισηγητής του μοντερνισμού στην πορτογαλική λογοτεχνία, από τους πρωτεργάτες του πρωτοποριακού περιοδικού Orpheu, ο Μάριο ντε Σα-Καρνέιρο (1890-1926) είναι ο επιστήθιος φίλος του Φερνάντο Πεσσόα∙ τo όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με αυτό του δημιουργού των ετερωνύμων.

Η «Παραφροσύνη…», γραμμένη το 1910, είναι ένα κείμενο προφητικό, χρονικό μιας προαναγγελθείσας αυτοχειρίας, καθώς έξι χρόνια μετά τη συγγραφή του ο Σα-Καρνέιρο αυτοκτονεί καταπίνοντας όχι βιτριόλι όπως ο ήρωάς του, αλλά στρυχνίνη. Πρόκειται για ένα αρχετυπικό διήγημα, το οποίο εκφράζει τις αγωνίες του καλλιτέχνη, μπροστά στο αιώνιο δίπολο της τέχνης και της ζωής, με τις καίριες διερωτήσεις του γύρω από το κάλλος, τη νεότητα, τη φθορά του χρόνου και την αδυσώπητη ανθρώπινη μοίρα της οποίας απόλυτος ρυθμιστής είναι ο θάνατος.

Η παρούσα έκδοση συνοδεύεται από την επιστολή αναγγελίας της αυτοκτονίας του στον Φερνάντο Πεσσόα