Τα κείμενα, που αποτελούν το περιεχόμενο τούτου το βιβλίου με τίτλο «Ψηφίδες Πολιτισμού», είναι δημοσιευμένα παλαιότερα σε εφημερίδες και περιοδικά, κάποια εκφωνήθηκαν σε ραδιοφωνικό σταθμό με την ευκαιρία σχετικών γεγονότων και λίγα δημοσιεύονται εδώ για πρώτη φορά. Η ζωή τους καλύπτει την έκταση σχεδόν εξήντα ετών. Όλα μαζί λειτουργούν εδώ ως ψηφίδες σε ένα μωσαϊκό λογοτεχνών και στοχαστών. Αυτό, που συνδέει και τούτα κείμενα είναι ο αγώνας για την όρθωση της αγωνιστικής διάθεσης, που ενδεχομένως εμφυσούν στον αναγνώστη. Βεβαίως κάθε λογοτέχνης ζητάει με το έργο του συνήθως να αναδείξει στη συνείδηση των αναγνωστών του την ηθική ποιότητα της ζωής, εκτός βέβαια από την πλευρά της τέρψεως των αναγνωστών του και την εσωτερική ευχαρίστηση του ίδιου.
Όλοι οι μεγάλοι λογοτέχνες, που επηρέασαν την εποχή τους και προφητικά προέβλεψαν το μέλλον του λαού τους και το πεπρωμένο του κόσμου, διαβάζονται και υμνούνται διεθνώς ως οδηγοί και σωτήρες των ανθρώπων ως συνόλων. Η λογοτεχνία είναι σαν την κιβωτό του Νώε: διασώζει όσα σημαντικά ενεργήματα του ανθρώπου ο κατακλυσμός της λήθης απειλεί με εξαφάνιση. Γι’ αυτό και η λογοτεχνία είναι η κορυφαία πνευματική εκδήλωση του ανθρώπου.
Η αναφορά σε πατριδοτοπικά θέματα δεν έχει μεγάλη σχέση με τη λογοτεχνία, αλλά με τον πόνο της καρδιάς για τη γενέτειρα. Ο πόνος αυτός εκφράζεται ως οδύνη μέσα από τη νοσταλγία. Και η οδύνη αυτή έχει σχέση με την αφήγηση.