"ΚΟΡΗ ΔΙΕΣΤΑΛΜΕΝΗ"

Τρέμω κάθε φορά που πλησιάζει η ώρα να γράψω

την άποψη μου για ένα βιβλίοΝοστάλγησα την συνάντηση μας σου είπα

Και το άνοιξα

Έτοιμη για όργωμα;; με ρώτησες

Στο έλεος σου Ξανθίππη

Περιμένω να έρθει η ώρα να ξεπεζέψει η σκέψη

Να βγάλει τα σπιρούνια

Μετά βγάζω τα μολύβια μου, απλώνω το χαρτί

Είχε ανοίξει γεμάτη πόθο το στόμα της η σελίδα..

Την γύρισα βίαια και της πέταξα το μολύβι στην καρδιά..

Ανοίγω μυστικά να γεμίσει η δεξαμενή

Κι από κει εξερευνώ πόντο πόντο,

σταγόνα σταγόνα τη γραφή σου

Παίρνω βαθιά αναπνοή και βουτώ

Στο έλεος σου Ξανθίππη

Κι εγώ λαγωνικό σε κυνήγι

Ο χρόνος σταμάτησε.. σύνηθες φαινόμενο;

Μπήκες κι άναψες όλα τα καντηλέρια

Το φως ουδέποτε εκπίπτει

Πέρασε κι ο αρχάγγελος να μοιράσει τα εύσημα του

Επιζήμιες ευαισθησίες

Ο θεός την προίκισε.. λες

Για υψηλές επιδόσεις

Κατά δήλωσίν του

Μου έδωσες όλα σου τα κοσμήματα;

Προσφορά και θυμίαμα

Η σκέψη έχει από ώρα ξεπεζέψειΚι εκείνη η Άνοιξη ερχόταν ξεδιάντροπη, ορμητική

Το δήλωσε με το όνομα και το επώνυμό της

Ξανθίππη Λευθεριώτου

Ασυζητητί το συστήνω Το βιβλίο σου vison

Μη και δεν....

17.11.22