Η μέρα που ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου έπαιξε στις λάσπες ενός χωριού για χάρη ενός παιδιού, ο άνθρωπος που το ποδόσφαιρο τον έσωσε από μία γενοκτονία, ένα παιδί που βλέπει με τα μάτια της ψυχής, η πρώτη γυναίκα σταρ του ποδοσφαίρου που «μπορούσε να κάνει ό,τι κάνουν οι άντρες», ένας σκύλος που έγινε το σύμβολο μιας ομάδας...

Αυτές και πολλές ακόμα γνωστές και, κυρίως, άγνωστες ιστορίες για το πιο αγαπημένο παιχνίδι του πλανήτη, που, παρά τα όσα πιθανόν έχεις ακούσει, δεν είναι απλά 22 μαντράχαλοι που κυνηγάνε μια μπάλα σε κάτι χορτάρια.

Ιστορίες από 20 διαφορετικές χώρες μάς ταξιδεύουν στη μαγεία του ποδοσφαίρου και καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο αγγίζει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η Αργεντινή του 1978 συνδυάστηκε με μια χούντα και μία διοργάνωση με πολλές γκρίζες ζώνες, άδικο για μια εξαιρετική Εθνική με παίκτες όπως ο Κέμπες, ο Λούκε, ο Πασαρέλα, ο Χάουσμαν και ο Αρντίλες.
Ο τελευταίος άλλωστε έχει πει και μια σπουδαία φράση: «Μας πόνεσε πολύ όταν μάθαμε ότι ήμασταν ένα μέσο αντιπερισπασμού για τον λαό, την ώρα που συνέβαιναν θηριωδίες».
Ο προπονητής Μενότι προσθέτει: «Χρησιμοποιήθηκα. Δυστυχώς η χρήση του αθλήματος από τους ισχυρούς είναι όσο παλιός είναι κι ο κόσμος μας».

Το ποδόσφαιρο είναι αλληλένδετο με την κοινωνία.
Μπορεί να την επηρεάσει, να την αλλάξει, μπορεί όμως και να χρησιμοποιηθεί.
Γι’ αυτό και έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα το υπηρετούν με αγάπη.