Πολλές αναγνώσεις κι άλλες τόσες ερμηνείες έχουν γίνει γι’ αυτή τη μικρή ιστορία της Σάρλοτ Πέρκινς Γκίλμαν από τη στιγμή που αντίκρισε για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας το 1892. Το κίνημα του φεμινισμού τη θεωρεί ένα από τα πρώτα του «λογοτεχνικά μανιφέστα», μια κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια στην πατριαρχία και την καταπίεση των γυναικών στον έγγαμο βίο. Οι λάτρεις της γοτθικής λογοτεχνίας τη συγκαταλέγουν στα κλασικά κείμενο του είδους.

Η Γκίλμαν μάς αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που παλεύει με τους ψυχικούς της δαίμονες μέσα σε έναν κόσμο καταναγκασμών και διακρίσεων. Ακολουθώντας «για το καλό της» τις συμβουλές του άντρα της, ο οποίος είναι γιατρός υψηλού κύρους, απομονώνεται σε μια παλιά έπαυλη. Όμως, αντί να θεραπευτεί, οδηγείται σταδιακά στην τρέλα.

Με τη λογοτεχνική της καλαισθησία, το υποδόριο χιούμορ, την υφέρπουσα ειρωνεία, του έντονους συμβολισμούς, την προκλητική της θεματολογία, Η Κίτρινη ταπετσαρία εξακολουθεί να παραμένει ένα σύγχρονο και επικίνδυνο έργο.