Το ποίημα Ρόδο έχει λυρικά στοιχεία και καθαρές ποιητικές εικόνες, είναι δε γραμμένο στοχαστικά και το χαρακτηρίζει η αρετή της αφαίρεσης.
Με αυτά τα λόγια αιτιολογεί την απονομή του Βραβείου Ποίησης η κριτική επιτροπή του Λογοτεχνικού Διαγωνισμού που διοργάνωσε ο ΟΣΕ το έτος 1978. Το βραβείο απονεμήθηκε στο Λευτέρη Μανωλά. Η Κριτική Επιτροπή αποτελείτο από τους: Ηλία Σιμόπουλο, Τάσο Ζάππα και Πάνο Παναγιωτούνη.
Κάποια από αυτά ξεχώρισαν για τα ποιήματά τους. Όχι για την ενοραματική τους διάσταση ή την καταγραφή του σύγχρονου ψυχισμού που αποπειρώνται μήτε για την ευγένεια του στοχασμού και τη λεκτική τους αξιοπρέπεια ούτε ακόμα για τη σύζευξη του επικού με το λυρικό στοιχείο. Ξεχώρισαν απλά μονάχα για την ΑΝΘΡΩΠΙΑ τους. Ήταν γνήσια. Αυτό είν\' όλο. Θα θέλαμε να είναι πολύ περισσότεροι οι ποιητές. Όμως το κριτήριο πρέπει νάναι αυστηρό στο ξεκίνημα του ποιητή.
Απόσπασμα της παρουσίασης της Μικρής Ανθολογίας Νέων Ποιητών (στην οποία περιλαμβάνονταν τα ποιήματα Το κορίτσι του ερέβους, Τα βήματά της, Σιωπηλή Πορεία και Ρόδο του Λευτέρη Μανωλά) από την Ποιητική Αντιανθολογία του Δημήτρη Ιατρόπουλου 1971.