Τέσσερις άνδρες, μία «τετρακτὺς» διακεκριμένων προσωπικοτήτων· ο ένας είναι ο θλαδίας, ο τρίπρατος, ο Πλατωνικός φιλόσοφος, ο τύραννος του Αταρνέως της Μυσίας, ο μοναδικός σύμμαχος του βασιλιά Φιλίππου Β΄ επί της Ασιανής γης, ο Ερμίας· ο άλλος είναι ο πολέμαρχος και «φιλαλέξανδρος» στρατηγός «χιλίαρχος ἐπὶ τῇ ἵππῳ τῇ ἑταιρικῇ», ο «ἕτερος ἐγώ» του στρατηλάτη Αλεξάνδρου, ο Ηφαιστίων· ο τρίτος είναι αυτός ο ίδιος ο κοσμοκράτορας Αλέξανδρος, ο Βασιλιάς της Μακεδονίας, ο Ηγεμών της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Περσικής αυτοκρατορίας, ο Βασιλίας της Ευρώπης ως Ηγεμών των Ελλήνων, ο Φαραώ της Αιγύπτου, ο Βασιλιάς της Ασίας (αναγορεύθηκε στα Άρβηλα) και της Βορειοδυτικής Ινδίας και, τέλος, ο Βασιλιάς της Λιβύης· ο τέταρτος είναι ο Πλατωνικός φιλόσοφος Αριστοτέλης από τα Θρακικά -και όχι Μακεδονικά- Στάγιρα, ο συγγραφέας κατά μεν τους Αλεξανδρινούς 400 συγγραμμάτων, κατά δε τον Διογένη Λαέρτιο 445.270 στίχων, ο δάσκαλος του διαδόχου του Μακεδονικού θρόνου, του Αλεξάνδρου Γ΄, όλοι τους «ἐξεμέτρησαν τὸν βίον» με το φυτικό δηλητήριο «ἀκόνιτον». Κατά τη δηλητηρίαση με ακόνιτον ο εγκέφαλος του θύματος είναι πλήρως ενεργός, που σημαίνει ότι το θύμα έχει πλήρη συναίσθηση της κατάστασης, αλλά το σώμα δεν κινείται και η κατάληξη έρχεται με την παράλυση των αναπνευστικών μυών. Ο πατέρας της Βοτανολογίας Θεόφραστος αναφέρει ότι για να είναι το ακόνιτον αποτελεσματικό, πρέπει να παρασκευαστεί με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο και πως δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας. Η διάρκεια του χρόνου που χρειάζεται το ακόνιτον για να είναι αποτελεσματικό εξαρτάται από τον χρόνο της συλλογής του· μπορεί να παρασκευαστεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να αποδειχθεί θανατηφόρο σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή· σε λίγες ημέρες, σε λίγους μήνες ή και σε λίγα χρόνια. Τη λεπτομέρεια αυτήν την παραβλέπουν οι Ιστορικοί και θεωρούν ότι το θύμα πεθαίνει μόλις πιει το δηλητήριο ακόνιτον.