Η συγκλίνουσα και οι αποκλίνουσες πορείες δύο νέων της γενιάς του Πολυτεχνείου. Εκείνη, η Ζωή, φοιτήτρια του Οικονομικού, εκείνος ο Βασίλης, φοιτητής της Αρχαιολογίας.
Στη σκιά του Ίσμαρου όπου κάνουν τις τελευταίες καλοκαιρινές τους διακοπές, το πάθος του Βασίλη για τις αρχαιολογικές ανασκαφές έρχεται αντιμέτωπο με την αγάπη του για την Ζωή και τον οδηγεί σε απρόσμενες περιπέτειες. Εκείνη, πάλι, φαίνεται να ζει τη σχέση τους μέσα από την εμμονική της προσκόλληση στο πρότυπο της κλασικής ελληνικής οικογένειας της ακριτικής Θράκης.
Και όλα αυτά με τους δύο φοιτητές ν’ αγωνίζονται ανυποψίαστοι για ένα δήθεν καλύτερο αύριο -χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι με τις πράξεις τους υποδαυλίζουν το ίδιο τους το μέλλον- μέσα στο πλαίσιο των ζυμώσεων της ενδιαφέρουσας περιόδου της μεταπολίτευσης, που έθεσε τα θεμέλια όχι μόνο μιας νέας πολιτικής πραγματικότητας, αλλά και νέων τύπων, προτύπων και συμπεριφορών.