Η Σχεσιακή Ύπαρξη εκκινεί από την κριτική για την ατοµικιστική παράδοση, στην οποία το έλλογο υποκείµενο ή ο αυτόνοµος εαυτός θεωρείται το θεµελιώδες άτοµο της κοινωνικής ζωής. Απευθυνόµενος τόσο στους επαγγελµατίες όσο και στην πανεπιστηµιακή κοινότητα, ο Kenneth Gergen αναπτύσσει και επεξηγεί ένα πολύ πιο καινοτόµο και δυνητικά συναρπαστικό τοπίο σχεσιακών σκέψεων και πρακτικών. ∆ιαµορφώνει έναν χώρο κατανόησης στον οποίο οι σχεσιακές διεργασίες έχουν προτεραιότητα και η ίδια η έννοια του ατόµου ακολουθεί. Σε γενικές γραµµές, το βιβλίο αποπειράται να αναπτύξει µια ενδελεχή σχεσιακή περιγραφή της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Σύµφωνα µε τον Gergen, το νόηµα αναδύεται από τη σύντονη δράση –ή συνέργεια– και, εποµένως, όλα όσα θεωρούµε ότι είναι πραγµατικά, λογικά και πολύτιµα εξαρτώνται από την ευηµερία των σχέσεών µας. Ο Gergen επανασυστήνει «τον νου» ως µια εκδήλωση σχέσεων και αποδεικνύει αυτές τις ιδέες στην καθηµερινή ζωή και στις επαγγελµατικές πρακτικές, συµπεριλαµβανοµένων της ψυχοθεραπείας, των συνεργατικών τάξεων και της ανάπτυξης των εταιρικών και άλλων οργανισµών. Στέκεται κριτικά στην ιδέα της ψυχικής ασθένειας και επικεντρώνεται στη θεραπεία ως τρόπο προαγωγής της σχεσιακής ανάκαµψης. ∆ιερευνά επίσης τους τρόπους µε τους οποίους αυτό που αποκαλούµε «γνώση» εκπηγάζει από κοινότητες και όχι από έναν ατοµικό νου ή µια ατοµική νόηση. Το βιβλίο κλείνει µε µια πρωτοποριακή διερεύνηση της ηθικής πράξης και της πνευµατικότητας.