Η Δαιμονοβασία του Sinistrari είναι μία από τις τελευταίες πραγματείες δαιμονολογίας του δεκάτου εβδόμου αιώνα. Ο συγγραφέας μεταχειρίζεται μίαν αριστοτέλεια λογική και βασίζεται σε έργα επιφανών ανδρών, καθώς και σε μαρτυρίες της εποχής του, προσπαθώντας να αποδείξει την ύπαρξη κάποιων έλλογων, ενσώματων πνευματικών όντων, που δεν είναι ούτε άγγελοι, ούτε δαίμονες και τα οποία ενίοτε έρχονται σε ερωτική επαφή με τους ανθρώπους, γνωστά υπό τα ονόματα incubi και succubi!
Ασφαλώς, στην εποχή μας το βιβλίο τούτο, πέραν του αναμφισβήτητου ιστορικού του ενδιαφέροντος, θα αντιμετωπισθεί ως curiosite - ή μήπως όχι; Όπως κι αν έχει, ο απολαυστικός τρόπος γραφής και τα παράδοξα συμπεράσματα τα οποία ο συγγραφέας το καθιστούν εξαιρετικά γοητευτικό και ελκυστικό.