Το "Έρωτας τις μέρες της οργής" είναι μια υπέροχη αναπόληση του Μάη του ’68, όταν η "Ποιητική Αστυνομία έχει έρθει να φτιάξει έναν κόσμο ασφαλή για την αγάπη και την ομορφιά", γραμμένη με ύφος γοητευτικό και αθώο, όπως κι εκείνη η εποχή.
Sunday Times


Μάης του 1968: Ενώ οι δρόμοι του Παρισιού βουίζουν από τη φοιτητική διαμαρτυρία, που σε λίγο θα κατακλύσει όλη τη χώρα με τον επαναστατικό της πυρετό, ο έρωτας κατακτά τις καρδιές της Άννι, μιας Αμερικανίδας ζωγράφου που ζει στη Γαλλία, και του Ζουλιάν, ενός αναρχικού τραπεζίτη πορτογαλικής καταγωγής.
Μέσα στη μεθυστική ατμόσφαιρα οργής και ευφορίας που πλημμυρίζει τα καφέ και τις αίθουσες των πανεπιστημίων, ο Ζουλιάν διηγείται στην Άννι τους αντιδικτατορικούς φοιτητικούς του αγώνες στην Πορτογαλία, που τον οδήγησαν να πιστεύει μόνο στην ατομική δράση.
Αλλά τα λόγια του ακούγονται όλο και πιο κενά καθώς έχει φτάσει ο Μάης και οι δρόμοι του Παρισιού έχουν μεταβληθεί σε πεδίο μάχης. Η κενή ρητορεία πρέπει να δώσει τη θέση της στην πράξη, και ο Ζουλιάν έχει το δικό του σχέδιο, που θα αλλάξει τη ζωή τους αμετάκλητα.