Όποιος θέλει να μάθει πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν, πέρα από τις γνωστές θεωρίες, γιατί γεννιούνται οι άνθρωποι στη Γη και πώς προσεγγίζεται η έννοια του Δημιουργού του κόσμου, καλείται σ’ ένα ταξίδι πέρα από τα σύνορα της φαντασίας, πέρα από τον κόσμο των ονείρων, πέρα από τη Γη και τον Ήλιο, πέρα από τον γαλαξία και τον έναστρο ουρανό και ακόμη πιο πέρα, έξω από το σύμπαν, στο πολυσύμπαν της αστροφυσικής.
Όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό, όσοι έχασαν την πίστη τους και απομακρύνθηκαν από τον Θεό, όσοι πιστεύουν στον Θεό αλλά έχουν απογοητευτεί από την αδράνεια του Θεού και των αγίων του και όσοι είναι δογματικοί με θρησκευτικές παρωπίδες και περιμένουν τα πάντα από τον Θεό, τόσο στην παρούσα όσο και στην άλλη ζωή, όλοι θα διαπιστώσουν ότι κάτι πιο μεγαλειώδες από τον θεό των θρησκειών υπάρχει, που θα τους βοηθήσει να διαχειριστούν με επιτυχία τον ψυχισμό τους.
Στην πανάρχαια Ελληνική ιστορία, ο ποιητής και ιστορικός Ησίοδος, στη «Θεογονία» του, αναφέρει τον Αιθέρα ως θεό και πηγή της δημιουργίας, μαζί με άλλες θεϊκές φωτεινές οντότητες. Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είδαν τον Αιθέρα ως το πέμπτο στοιχείο της δημιουργίας του σύμπαντος και στην Ελληνική γραμματεία ο Αιθέρας περιγράφεται ως ο καθαρός αέρας που ανέπνεαν οι θεοί στους ουρανούς, ενώ στη Γη, οι θνητοί, ανέπνεαν τον κανονικό αέρα. Πίστευαν επίσης ότι όλο το σύμπαν είναι γεμάτο από μια λεπτή, άυλη ουσία, τον Αιθέρα, ο οποίος είναι ο δημιουργός όλων όσων υπάρχουν μέσα σε αυτό, γνώσεις που αποτελούν για την Κβαντική Φυσική το βασικότερο αξίωμά της, αφού δέχεται ότι: «ΣΤΟΝ ΑΙΘΕΡΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ».