Όλοι μας έχουμε μισήσει τη γεωγραφία, αποστηθίζοντας χωρίς λόγο και χωρίς ειρμό ονόματα, αποστάσεις, βάθη, πρωτεύουσες, πληθυσμούς, οπότε, τι πιο φυσικό από το να στρέψουμε την πλάτη μας σε ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει γύρω μας ως θησαυροφυλάκιο γνώσης και να ξεχάσουμε τα πάντα γύρω από αυτό; Να όμως που χάρη στη «Γεωγραφία είναι πολύ κουλ» μπορεί η γνώση να γίνει κυριολεκτικά «παιχνίδι» και μάλιστα άκρως θελκτική! Κάτι η σωστή δομή του βιβλίου, κάτι ο τρόπος γραφής του κειμένου, κάτι οι απαντήσεις σε ερωτήσεις που όλοι έχουμε κάνει στον εαυτό μας ή στους γύρω μας, με έμαθαν γεωγραφία και μου έδειξαν πώς να ψάχνω ακόμη πιο πέρα από την επιφάνεια, πού και πώς να αναζητώ επιπλέον πληροφορίες και πόσο εύκολα μπορώ να ξεχωρίσω έννοιες και ονόματα που με μπερδεύουν ή είναι αδύνατο να θυμηθώ.

Ας ξεκινήσουμε με δύο καίριες αλήθειες: έχουμε συνδέσει «τη διαδικασία της μάθησης με τη μαραζωτική και ξενέρωτη εμπειρία του σχολείου» και «σχεδόν όλοι είμαστε αγεωγράφητοι και αυτό είναι λογικό». Επομένως, αν θέλουμε από μόνοι μας να μάθουμε πράγματα, αν μας λείπει η πραγματική και ουσιαστική μάθηση, αν η κοιμισμένη παιδική μας περιέργεια ξεκουράστηκε αρκετά με άφθονο ύπνο, αυτό το βιβλίο είναι η καλύτερη ευκαιρία να ξεκινήσουμε από την αρχή και με τους δικούς μας ρυθμούς να μάθουμε, να γνωρίσουμε, να κατανοήσουμε και να θαυμάσουμε την ομορφιά και τη μαγεία του πλανήτη μας. Ας μην ξεχνάμε πως η γεωγραφία είναι η πιο κατάλληλη αφετηρία για να κατανοήσουμε την ιστορία και την επικαιρότητα, οπότε οι απορίες που γεννιούνται οδηγούν σε νέο ψάξιμο κ. ο. κ. «Είναι η γνωριμία με τον χώρο στον οποίο συμβαίνουν όλα και έχει ενδιαφέρον γιατί πολλές φορές ο χώρος ο ίδιος καθορίζει τα γεγονότα. Η πορεία του ανθρώπινου είδους (και όχι μόνο) έχει καθοριστεί σε τεράστιο βαθμό από τη γεωγραφία και είναι κρίμα που της έχει κολλήσει η ρετσινιά του πιο βαρετού μαθήματος» (σελ. 7).

Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία ξεκάθαρα κεφάλαια: τα Βασικά με χιλιάδες διευκρινίσεις πάνω στους χάρτες, στα κράτη, στο φυσικό περιβάλλον, στα σύνορα, στην Ιστορία κλπ., τις Συχνές απορίες και παρεξηγήσεις που συμπληρώνουν τις πρώτες γνώσεις και τις Εξυπνάδες, οπότε αφήνεσαι εντελώς ελεύθερος να γελάσεις και να μάθεις μέσα από ερωτήσεις που πολύς κόσμος θεωρεί χαζές αλλά είναι πέρα για πέρα σωστές. Μικρά υποκεφάλαια, ακόμη πιο μικρές και συμπυκνωμένες παράγραφοι, παραστατική εικονογράφηση που βοηθάει πάρα πολύ, πολλά και διαφορετικά χρώματα που στηρίζουν ακόμη περισσότερο τον τρόπο μάθησης, διάσπαρτο χιούμορ και αστείες παρατηρήσεις, ο συνδυασμός της επιστημονικής γνώσης με τον προφορικό, οικείο και άμεσο λόγο (χρησιμοποιείται το β΄ ενικό πρόσωπο), η ξεκάθαρη και βοηθητική δομή είναι τα βασικότερα θετικά γνωρίσματα ενός βιβλίου που με έπιασε από το χέρι και με οδήγησε σωστά στον αρχικά δύσβατο κόσμο της γεωγραφίας και με γέμισε ιδέες, απορίες, σκέψεις και προβληματισμούς.

Από την αρχή παθαίνεις «Ένα μικρό σοκ»: Μόνο το 29% της γης είναι ξηρά και μάλιστα μόνο το 1% κατοικείται, δηλαδή αν ενώναμε όλες τις πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά κλπ. θα δημιουργούνταν μια αστική έκταση όση το ¼ της ερήμου Σαχάρα! Κι όσο προχωρούσα και βυθιζόμουν στον κόσμο που με περιβάλλει, απορροφημένος από τις γεωπολιτικές και στρατηγικές μεταβολές, να σου και η ατάκα: «Η Ασία όμως, που είναι και τεράστια, είναι ένα γεωμορφολογικό τουρλουμπούκι» (σελ. 52). Επίσης, δεν ήξερα πως οι ωκεανοί, που φαίνονται σα βαρετές και άδειες εκτάσεις, σφύζουν από ζωή! Ω, ναι! Το 95% όλων των έμβιων όντων του πλανήτη ζει στους ωκεανούς, οι οποίοι είναι και ο πραγματικός πνεύμονας του πλανήτη, γιατί εκεί παράγεται το 70% του οξυγόνου της ατμόσφαιρας! Πιο συγκεκριμένα, ο Ειρηνικός είναι μεγαλύτερος σε έκταση απ’ ό,τι όλη η ξηρά της γης μαζί, στα νησιά του ζουν 15.000.000 άνθρωποι, χώρια ο πληθυσμός της Αυστραλίας ενώ ταυτόχρονα στα νερά του έχουν γίνει πάνω από 1000 πυρηνικές δοκιμές! Τι άλλο να σημειώσω; Α, ναι! Μπορώ να φτιάξω ένα δικό μου κράτος; Με βάση το Διεθνές Δίκαιο μπορώ αλλά: πρέπει να είναι σε εδαφική περιοχή που δεν ανήκει ήδη σε άλλον, να έχει μόνιμο πληθυσμό, δική του κυβέρνηση που να συνεννοείται με τα άλλα κράτη, να έχει σύνταγμα, νόμους, σημαία και εθνικό ύμνο, να έχει κηρυχθεί ανεξάρτητο και να το αναγνωρίζουν τα υπόλοιπα κράτη!

Αυτά είναι ελάχιστα μόνο δείγματα γραφής και γνώσης που βρήκα στο εκπληκτικό «Γεωγραφία για εντελώς αγεωγράφητους». Ταξίδεψα, έμαθα, προβληματίστηκα, ξεκαθάρισα, συνειδητοποίησα και θαύμασα την ομορφιά και τις εξελίξεις του γύρω μας κόσμου. Ποια είναι η ψηλότερη κορυφή της Αυστραλίας και γιατί δε βρίσκεται στην Αυστραλία; Γιατί δεν πρέπει να ταυτίζουμε την έννοια του κράτους με την έννοια του έθνους; Ποιες είναι οι χώρες με τη μεγαλύτερη και ποιες με τη μικρότερη έκταση; Γιατί η Ινδονησία έχει μουσουλμανικό πληθυσμό και μάλιστα τον μεγαλύτερο της Νοτιοανατολικής Ασίας; Ποιο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Αφρική και λειτούργησε ως εμπόδιο στην ανάπτυξη της ηπείρου και γιατί είναι τόσο φτωχές οι χώρες της ενώ έχουν τόσο φυσικό πλούτο; Τι είναι η μερκατορική προβολή ενός χάρτη; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Αγγλίας, Μεγάλης Βρετανίας και Ηνωμένου Βασιλείου; Αυτές και χιλιάδες άλλες ερωτήσεις βρίσκουν απαντήσεις σε αυτό το βιβλίο και περιμένουν τον καθένα από μας να ψαχουλέψει, να ξεφυλλίσει, να μάθει και να κατανοήσει!