ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη

Ο πολυγραφότατος κύριος Δάμτσιος, μας έδωσε και αυτή τη φορά ένα εξαιρετικό πόνημα.

Μπορεί, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, η συγγραφή αυτού του βιβλίου να τον δυσκόλεψε, αλλά φαντάζομαι πως το αποτέλεσμα το δικαίωσε. Κι εμάς τους αναγνώστες απόλυτα ικανοποιημένους.

Η δράση αυτή τη φορά επικεντρώνεται στη συμπρωτεύουσα, τη Θεσσαλονίκη.

Δεν πρόκειται για ένα αμιγώς αστυνομικό θρίλερ, αλλά και για ένα πολύ καλό ψυχογράφημα. Είναι ένα μοναδικό ταξίδι στα βάθη της ψυχής του εαυτού μας, στις αντοχές μας και για το πόσο μακριά είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Και αλίμονό μας, αν αυτός ο «κρυφός μας εαυτός» βγει στην επιφάνεια και αναλάβει δράση, υπερβαίνοντας κάθε όριο. Οι πρόγονοί μας δεν έλεγαν «η ψυχή του ανθρώπου είναι ένα κλειδωμένο μπαούλο»;

Τα συναισθήματα των χαρακτήρων μεταφέρονται στον αναγνώστη ατόφια.

Είναι το τέταρτο βιβλίο της σειράς «Ευγενείς Άγριοι», και τα έχει όλα: μυστήριο, σασπένς, δράση, ανατροπές, με τη μεγαλύτερη να βρίσκεται στο τέλος.

Ο τρόμος με την αγωνία περπατούν μαζί χέρι χέρι.

Μην ανησυχείτε, αν δεν έχετε διαβάσει κανένα από τα προηγούμενα, διαβάζεται μια χαρά και χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα και ανεξάρτητα.

Οι ιστορικές αναδρομές που κάνουν οι χαρακτήρες της ιστορίας, μας βοηθούν να κατανοήσουμε πολλά πράγματα σχετικά με τη πλοκή. Έχουν προστεθεί τόσο αριστοτεχνικά που δεν ξενίζουν κανέναν.

Η γραφή του συγγραφέα μας, είναι μοναδική, κινηματογραφική, απόλυτα παραστατική, η αφήγησή του πολύ καλά δεμένη, οι χαρακτήρες παρ’ όλα τα σκοτάδια τους, αληθοφανής, χωρίς να φτάνουν στα όρια του εξωπραγματικού.

Η συμβουλή μου: Φίλοι της αστυνομικής λογοτεχνίας, αράξτε και διαβάστε το! Δεν θα σας απογοητεύσει.