Το 1960 η Έλλη Λαύρη θα γίνει καλόγρια μετά τον θάνατο του αρραβωνιαστικού της σε τροχαίο, αργότερα όμως εξαφανίζεται. Τη δεκαετία του 1970 μια πυρκαγιά καταστρέφει ένα σπίτι. Το 2018 μια γυναίκα αγοράζει ένα εξοχικό για να μείνει με την οικογένειά της, μυστηριώδεις όμως θάνατοι αρχίζουν να συμβαίνουν γύρω τους. Τι συνδέει αυτές τις τρεις ιστορίες; Ποιο σκοτεινό μυστικό κρύβεται πίσω από τους θανάτους και πώς θα σταματήσει;

Ο Αλέξανδρος Δαμουλιάνος γράφει μια αξιοπρεπή σπονδυλωτή ιστορία τρόμου που μου δημιούργησε ανατριχίλες και αγωνία. Από τη δεκαετία του 1960 μας φέρνει στο 2018 ξεδιπλώνοντας δύο ιστορίες γεμάτες μυστήριο, φρίκη και τρομακτικούς εφιάλτες κι από κει παρεμβάλλει τη δεκαετία του 1970 για να ολοκληρώσει την παραφροσύνη και την ανατριχίλα στο εγγύς μέλλον. Το μοναστήρι της Παναγίας Βρεφοκρατούσας και η ευρύτερη περιοχή της Αυλίδας δείχνουν να κρατούν καλά κρυμμένο ένα θανάσιμο μυστικό που έχει πλέον ξυπνήσει και διψά για αίμα και πόνο. Εντυπωσιακές οι αντιθέσεις ανάμεσα στη γαλήνη και την ηρεμία της μοναστικής ζωής και στους φριχτούς εφιάλτες της αδελφής Ευανθίας που αγωνίζεται να βρει τη λύτρωση, με τον αρραβωνιαστικό της να την επισκέπτεται στον ύπνο της με σαρκικούς πειρασμούς και εφιάλτες. Το κέντρο βάρους της αφήγησης πάντως δίνεται στη ζωή της Ηλιάνας Δαμαρινού, του άντρα της, Δημήτρη και του γιου της, του δεκαοχτάχρονου Άρη, που μαζί κάνουν μια νέα αρχή, αποκτώντας ένα εξοχικό σπίτι, μόνο που ο Άρης βιώνει φριχτούς εφιάλτες. Το τροχαίο με τον κολλητό του, το καμένο πατρικό του, ο θάνατος του πατέρα του επιβάρυναν την υγεία του κι έτσι η Ηλιάνα κι ο Δημήτρης τον έφεραν στην εξοχή, ο νεαρός όμως αρχίζει να δείχνει ανησυχητική συμπεριφορά, να βιώνει ακραίες καταστάσεις και να παραμιλάει ακατάληπτα. Η μυστηριώδης γειτόνισσα τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά; Τι συνέβη στο οίκημα που βρίσκεται κοντά στο σπίτι και πόσο αληθινές είναι οι φήμες ότι το σπίτι όπου μένουν είναι στοιχειωμένο και καταραμένο; Ποιος αποζητάει εκδίκηση και πώς θα την πάρει μέσω μας λαβωμένης ψυχής που θα της χαρίσει αυτό που λαχταράει; Ποια θεριά παλεύουν με τους χαρακτήρες του μυθιστορήματος να βρίσκονται ανάμεσά τους;

Όμορφα καλολογικά στοιχεία και μια απλή κατά βάση γραφή, γεμάτη όμως από δυνατές εικόνες, βοηθάνε τη φαντασία και την πραγματικότητα να γίνουν ένα. Οι περιγραφές είναι ανατριχιαστικές, υπάρχει μεγάλη αγωνία μέχρι να καταλάβουμε τι συμβαίνει με το στοιχειωμένο σπίτι αλλά και πώς συνδέεται με την ιστορία του μοναστηριού, οι εφιάλτες ζωντανεύουν άκρως τρομακτικοί, τα πρωθύστερα μας φέρνουν πίσω στις στιγμές του παρελθόντος για να συμπληρώσουν το παζλ μιας ιστορίας τρόμου που δεν πρέπει να διαβαστεί τη νύχτα. «Για να ερμηνεύσεις το σκοτάδι, χρειάζεται να αποδεχθείς την παραφροσύνη του» (σελ. 78), τονίζει ο συγγραφέας, και μόνο έτσι θα μπορέσουν να νικήσουν οι ήρωες του βιβλίου αυτό που τους στοιχειώνει. Θα τα καταφέρουν όμως; Και με τι συνέπειες;