Ο Καρίμ ονειρεύεται τη φυγή.
Η Ραΐσα είναι δημοσιογράφος μακριά από την πατρίδα της.
Η Φάτιμε εγκλωβίστηκε στα «πρέπει» μιας κοινωνίας που τη σκοτώνει.
Ο Σεζάρ κληρονομεί το εστιατόριο του πατέρα του στο Παρίσι.
Ο Ανουάρ δοκιμάζει την τύχη του και αποτυγχάνει.
Ο Χαβιέρ διδάσκει ιστορία στη Μάλαγα.

Ο Καρίμ, η Ραΐσα, η Φάτιμε, ο Σεζάρ, ο Ανουάρ, ο Χαβιέρ θα μπορούσαν να βρίσκονται στη θέση μας, ή θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη δική τους. Ήρωες σαν αυτούς συναντάμε παντού· κάθονται απέναντί μας στο μετρό ή διασταυρώνεται τυχαία το βλέμμα μας καθώς διασχίζουμε κάποιον δρόμο. Κάποτε τυχαίνει ν’ ανταλλάξουμε κάποια κουβέντα, κι άλλες φορές συνεχίζουμε ο καθένας σιωπηλά τη νοητή γραμμή που χαράσσουν οι προοπτικές μας. Οι ιστορίες τους είναι συγκλονιστικές, ακριβώς γιατί είναι αληθινές.