Για πρώτη φορά επιχειρείται η καταγραφή της πορείας της Ελληνικής Αλχημίας μέσα στους αιώνες, από τις βαθιές ρίζες της στην προϊστορία της Ελλάδας μέχρι τις σημερινές μέρες, όπου η χημεία έχει έντεχνα καταφέρει να την παραγκωνίσει, σε μια προσπάθεια απόκρυψης των αληθινών της δυνατοτήτων από το ευρύ κοινό.
Ο συγγραφέας μελετά σε βάθος τις αρχές και τους κανόνες που τη διέπουν, μας παραδίδει τη φιλοσοφία που τη στηρίζει και συνδέει τις πρακτικές της με τις «παραπλανημένες» ίσως πρακτικές της σύγχρονης χημείας, η οποία θέλει να πιστεύει ότι αποτελεί την ορθή εξέλιξη των στόχων της Αλχημίας.
Ακόμα και η σωστή ορθογραφία του ονόματός της
εξηγείται και τεκμηριώνεται και αποδεικνύεται ότι το όνομα της Αλχημίας κρύβει τις ρίζες και την «πεμπτουσία» της.
Μέσα από την περιγραφή του έργου η Αλχημία αναδεικνύεται ξανά ως μια ζωντανή «Θεία και Ιερά Τέχνη», η οποία δεν έχει παραχωρήσει καμία θέση στη σύγχρονη χημεία αλλά διεκδικεί τις μελέτες και τα συμπεράσματά της, ελεγμένα και τεκμηριωμένα ανά τους αιώνες από πιστούς και επίμονους μελετητές και επιστήμονες, που τα έχουν διασώσει από τον σκληρό πόλεμο που της έχει εδώ και αιώνες κηρύξει η κοινωνία.
Πέρα από την ιστορική πορεία της Ελληνικής Αλχημίας, αναλύονται θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος για τη θεωρία και πρακτική της όπως:
• Οι αρχαίοι Έλληνες Αλχημιστές και η γένεση της Αλχημίας • Η φιλοσοφική λίθος • Ο υδράργυρος των φιλοσόφων • Τα απόκρυφα αλφάβητα των Αλχημιστών • Η μύηση στη «θεία και ιερά τέχνη» • Η Αλχημιστική θεωρία για τα τέσσερα στοιχεία της φύσεως και τα εξαίρετα αποτελέσματα που παράγονται με τον επιτυχή συνδυασμό τους • Η σωτήρια επίδραση του Αριστοτέλη στην Αλχημία • Η αλχημική επεξεργασία του χρυσού • Οι Έλληνες φυσικοί φιλόσοφοι και Αλχημιστές, πρόδρομοι Βυζαντινών Αλχημιστών των μέσων χρόνων.