Αντώνης Χαριστός-Ο δακτυλογράφος-Εκδόσεις Γράφημα

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Τι να πρωτογράψω πια για τον πολυγραφότατο Αντώνη Χαριστό; Το θεατρικό έργο «Ο δακτυλογράφος» από τις εκδόσεις Γράφημα είναι ο το τρίτο που εκδόθηκε μέσα στο 2021. Μετά το μελέτημα «Η λογοτεχνία της ευθύνης-Ιστορία & ταυτότητα στη λογοτεχνική κίνηση του ’30. Ο ρόλος του Άγγελου Τερζάκη» και το μυθιστόρημα του «Οι μαστοί των Αθηνών» έρχεται με ένα θεατρικό να μας καταπλήξει ακόμη μια φορά. Ήταν αφορμή η πανδημία; Ο εγκλεισμός; Ή ο ασταμάτητος δημιουργικός οίστρος που ως χείμαρρος ακράτητος μας προσφέρει βιβλία ποιοτικά και δύσκολα; Πραγματικά χαίρομαι για τον Αντώνη Χαριστό.Πώς μπορείς να μην υποστηρίξεις το έργο το δικό του μα και της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης που είναι ιδρυτικό της μέλος και αρχισυντάκτης της; Η συγγραφή για τον Αντώνη Χαριστό είναι αγάπη. Κι αυτήν την αγάπη τη διακρίνει αισθητά ο αναγνώστης διαβάζοντας και τα οχτώ προσωπικά του έργα αλλά και στα τρία συλλογικά που είναι επιμελητής αλλά συγγραφέας.

Ο Αντώνης Χαριστός, για όσους δεν τον έχουν διαβάσει, είναι φανατικός λάτρης της πνευματικής γενιάς του ’30 και βαθιά επηρεασμένος από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις της εποχής. Το παρόν βιβλίο, θεατρικό έργο σε τρεις πράξεις όπως γράφει ο υπότιτλος, είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Νίκου Κατηφόρη, ο οποίος είναι σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας και αποτελεί το έργο του, έμπνευση για τον δημιουργό. Για όσους δεν τον γνωρίζουν, ο Κατηφόρης ανήκε στη γενιά του Μεσοπολέμου και στρατεύτηκε υπέρ του μαρξισμού και του μαρξιστικού ρεαλισμού. Η γραφή του επηρεάστηκε από τα έργα των Δημοσθένη Βουτυρά, Κωνσταντίνου Θεοτόκη και Κωνσταντίνου Χατζόπουλου αλλά και άλλων Σκανδιναβών και Ρώσων μαρξιστών συγγραφέων. Κι εγώ η ίδια απόρησα στην αρχή της αναγνωστικής μου γνωριμίας με το έργο του, πώς ένας νέος άνθρωπος γεννημένος το 1988, εμπνέεται από συγγραφείς της γενιάς του 30. Κι όμως διαβάζοντας τους λογοτέχνες εκείνης της γενιάς καταλαβαίνουμε τα μεγάλα λογοτεχνικά κενά που έχουμε και είναι μια μεγάλη ευκαιρία ή πρόκληση, θα έλεγα, η γραφή του Χαριστού για να σκαλίσουμε τα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Το θεατρικό αυτό διαδραματίζεται στην Αθήνα στα τέλη της δεκαετίας του ’30. Ο πρωταγωνιστής, Άρης Ιακώβου, ένας φιλόδοξος, γεμάτος όνειρα νέος, που προσπαθεί να ζήσει δακτυλογραφώντας άρθρα για το κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας «Ελευθερία» καθώς και γράμματα πολιτών, τα οποία παρέδιδε εν συνεχεία στο ταχυδρομείο. Αδυνατεί να ολοκληρώσει τις σπουδές του λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, αλλά ευτυχώς γι αυτόν, η λογοτεχνία γίνεται το καταφύγιο του. Καταφεύγοντας σ’ αυτή, ξεχνά τους λογαριασμούς, το νοίκι, πώς θα καταφέρει ν’ αγοράσει γραφική ύλη για τα άρθρα του και πολλά άλλα που θα τα διαβάσετε στο βιβλίο. Ο ήρωας μας αποπειράται να γράψει μυθιστόρημα αλλά κι εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν. Ο αναγνώστης θα βρει πολλά κωμικά στοιχεία στην ανάγνωση του μόλις 114 σελίδων του βιβλίου. Θα το διαβάσει πιθανώς ως μια ανάλαφρη ιστορία. Όποιος όμως θέλει να εμβαθύνει και να γνωρίσει τον Άρη Ιακώβου, όπως τον σκιαγραφεί ο Χαριστός, θα δει μια άκρατη υποκρισία που τα μηνύματα του ισχύουν και σήμερα. Θα βιώσει την κρίση των ηθών και αξιών που βιώνουν οι νέοι μας και σήμερα.

Θα δει μέσα από τις σελίδες, την κοινωνική ανισότητα και την επίδειξη δύναμης και ισχύος των ευνοουμένων της κοινωνίας που έχουν αντίκτυπο στην ζωή μας, του μεροκάματου που επιζητούν, δίχως επιτυχία, αλλά και να αναδειχθούν στους κοινωνικούς και λογοτεχνικούς κύκλους. Χθες, σήμερα και αύριο υπήρχε και υπάρχει ένας Άρης Ιακώβου που τα όνειρά του θα γκρεμίζονται.. Πού τελικά θα γείρει η ζυγαριά για τον ήρωα μας;. Θα τα καταφέρει ο ήρωας μας να σταθεί ορθός ή θα γίνει έρμαιο των πρέπει; Θα χαρώ πολύ αν το δω στη θεατρική σκηνή. Προς το παρόν, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. και της σημερινής κοινωνίας.

Καλοτάξιδο Αντώνη Χαριστέ το νέο σου πόνημα!