Το 1954 ο Ουίλιαμ Μπάροουζ εγκαταστάθηκε στην Ταγγέρη, της οποίας τα σκιερά δρομάκια, τα αδιέξοδα σοκάκια και ο κοινωνικός εκπεσμός αποτέλεσαν καταφύγιο, θα έλεγε κανείς, για τον ίδιο. Τούτη η πόλη υπήρξε καταλυτική στη συγγραφική εξέλιξη του Μπάροουζ, αποτελώντας το σκηνικό μιας από τις δραστικότερες υφολογικές μεταμορφώσεις στην ιστορία της λογοτεχνίας.

Η ζωή του Μπάροουζ εκείνης της περιόδου σκιαγραφείται σε αυτή την εκπληκτική συλλογή από σύντομα έργα, αυτοβιογραφικές βινιέτες, επιστολές και καταχωρίσεις σε ημερολόγια. Όλα τους αναδεικνύουν το χαρακτηριστικό καυστικό χιούμορ του και ταυτόχρονα ανιστορούν τον εθισμό του στα ναρκωτικά και στο σεξ, που αποτελούν βασικά μεταφορικά σχήματα στο έργο του.

Και οπωσδήποτε, το κείμενο που σηματοδοτεί το πραγματικό σημείο καμπής για τον Μπάροουζ ως συγγραφέα είναι ο συναρπαστικός «Λόγος» –ένας μακροσκελής, σεξουαλικά σφοδρός και εσκεμμένα προσβλητικός αφορισμός–, ένα κράμα εξομολογήσεων, λογυδρίων και φαντασίας. Πρόκειται για ορόσημο στη διαδρομή του προσωπικού του ύφους, ενός ύφους το οποίο ωρίμασε πλήρως στο Γυμνό γεύμα.

Η οξυδερκής εισαγωγή του Τζέιμς Γκράουερχολτς θέτει το πλαίσιο αυτής της συλλογής έργων, καθοδηγώντας τον αναγνώστη στη λογοτεχνική μεταμόρφωση του Μπάροουζ από τον ακριβή, λακωνικό και σαρκαστικό συγγραφέα του Τζάνκι και του Queer στον ριζοσπαστικό, ασυμβίβαστο προφήτη του Γυμνού γεύματος. Η Διαζώνη (Interzone), που μεταφράζεται και κυκλοφορεί πρώτη φορά στα ελληνικά, αποτελεί μια ουσιώδη προσθήκη στον κατάλογο με τα σημαντικότερα έργα του.