Μόλις το πήρα κάτι με τράβηξε αλλά από την άλλη είχα κ μια αμφιβολία... Τελικά δεν το μετάνιωσα, το βιβλίο με τράβηξε από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.... Στο τέλος μόνο θα ήθελα άλλο ένα, μικρό, κεφάλαιο γτ αισθάνθηκα ότι έκλεισε απότομα..

Βιβλίο κ χαρακτήρες που υπάρχουν, δυστυχώς, δίπλα μας...

Πραγματικά αξίζει να το διαβάσετε!!!!!

Σαν πρώτη συγγραφική προσπάθεια ήταν ικανοποιητική.. Ομορφος γραπτός λόγος με συνοχή, θίγει θέματα κοινωνικά και επίκαιρα σχετικά με την κακοποίηση των ανθρώπων και τη βία.

Ωστόσο, πολλά σημεία της ιστορίας τα περνούσε βιαστικά, χωρίς να επικεντρώνεται στην ουσία. Όμορφη ιστορία χωρίς όμως να μου αφησει, εμένα προσωπικά, κάτι ιδιαίτερο.

Ο Άγγελος εκτίει είκοσι χρόνια για ένα έγκλημα και τώρα προσπαθεί να προετοιμαστεί για την αποφυλάκισή του. Τι συνέβη στη ζωή του; Είναι αθώος ή ένοχος; Τι ψυχικά τραύματα κουβαλάει και πόσο υπεύθυνος είναι για τις πράξεις του; Θα βρει επιτέλους τη λύτρωση που αναζητά;

Ο Τάκης Ζαχαράτος, ο λαμπερός πρωταγωνιστής του θεάτρου και της τηλεόρασης, έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα και μας ταξιδεύει στην όχι και τόσο φωτεινή πλευρά της ζωής του 1950 αλλά και εντεύθεν. Οι περισσότεροι ξέρουμε ή έχουμε ακούσει για την ποιότητα της διασκέδασης στην Κυψέλη τότε, για τα λαμπερά ονόματα του καλλιτεχνικού στερεώματος που ανεβοκατέβαιναν τη Φωκίωνος Νέγρη σκορπώντας γέλιο και χαρά και για τα θρυλικά μαγαζιά που άφησαν το στίγμα τους στην περιοχή. Λίγο πιο ψηλά όμως και λίγο πιο μέσα, στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών, κάποιοι άνθρωποι ζούσαν δύσκολες στιγμές, παγιδευμένοι σε ενδοοικογενειακή βία ή παρασυρμένοι από ναρκωτικά και κακές παρέες. Τις ιστορίες τους διάλεξε ο Τάκης Ζαχαράτος για να ανασυστήσει μια διαφορετική Αθήνα, να δείξει τον πόνο και τις δυσκολίες καθημερινών ανθρώπων μα πάνω απ’ όλα για να τονώσει το ηθικό και να στηρίξει ψυχολογικά όσους ζουν αυτές ακριβώς τις δυσκολίες ακόμη και στην εποχή μας, μιας και η κακοποίηση δεν έχει σβήσει από προσώπου γης. Η σκοτεινή πλευρά των μεταπολεμικών και μεταχουντικών χρόνων ζωντανεύει με ιστορίες ανθρώπων που βασανίζουν, με θύματα που δε βρίσκουν διέξοδο, με φιλίες που δοκιμάζονται, με αγάπες που προδίδονται.

Ο Άγγελος, που έχασε τη μιλιά του μετά το σοκ των γεγονότων που τον έφεραν στη φυλακή, με τη βοήθεια του διευθυντή και του συγκρατούμενού του ξεκίνησε να γράφει βιβλία με το ψευδώνυμο Έιντζελ Λοστ, κι ευτυχώς είχαν μεγάλη απήχηση. Τώρα που αποφυλακίζεται αγωνίζεται να βρει τη δύναμη για μια νέα αρχή και για να αντιμετωπίσει επιτέλους τα τραύματα του παρελθόντος. Κατάγεται από φτωχή οικογένεια, μιας και η μητέρα του, Κατερίνα, που ορφάνεψε νωρίς, ερωτεύτηκε έναν οικοδόμο παρά τα όνειρα της αστής οικογένειας που την υιοθέτησε. Αγάπησε βαθιά τον Ανδρέα, έναν άντρα που αγωνίζεται να ξεφύγει από τον μεθύστακα πατέρα του και τις καθόλου ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές. Ο Άγγελος όμως βιώνει και πολλές άλλες καταστάσεις μέσω φίλων και γνωστών, τις οποίες ο Τάκης Ζαχαράτος παρουσιάζει με ενδιαφέρουσες ανατροπές, συγκροτώντας έτσι έναν κύκλο πρωταγωνιστών που αντικαθρεπτίζουν την άλλη πλευρά της Αθήνας, σε μια εποχή καθωσπρεπισμών και απαγορευμένων ταξικών ερώτων, αγνότητας και καθαρότητας, ελπίδων και προσδοκιών κι όλα αυτά κυρίως στη θρυλική Φωκίωνος Νέγρη με την περίφημη πάστα Σεράνο που συνόδεψε την πρώτη επίσημη γνωριμία του Ανδρέα με την Κατερίνα καθώς και άλλες στιγμές των ηρώων του μυθιστορήματος.

Είναι η πρώτη συγγραφική εμφάνιση του Τάκη Ζαχαράτου κι επόμενο είναι να διακατέχεται από τρακ. Η έμφασή του στις δύσκολες συναισθηματικές καταστάσεις, με σημαντικά όμως διαλείμματα αισιοδοξίας, ο κάπως χαλαρός τρόπος αφήγησης με κατά τόπους μακρύτερους σε έκταση διαλόγους, οι σχεδόν προβλέψιμες εξελίξεις κρύβουν πίσω από την ασφάλεια αυτών των αφηγηματικών στερεότυπων ένα πρωτόγνωρο πάθος, μια μεγάλη ένταση στα νοήματα και μια δύναμη βασισμένη στην αυτοπεποίθηση που μου έκοψαν την ανάσα. Ο καλλιτέχνης τονίζει με κάθε τρόπο το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, την πίστη μας στις δυνάμεις μας και μας απομακρύνει από ενοχές και τύψεις για λάθη του παρελθόντος είτε των γονιών είτε δικά μας. Πολλές φορές μας παροτρύνει να βρούμε την εσωτερική μας δύναμη, να ακολουθήσουμε ένα άλλο μονοπάτι αν δε νιώθουμε ευτυχισμένοι και γενικά κάνει ό,τι μπορεί για να δείξει πως υπάρχουν τρόποι να παλέψουμε, ακόμη κι αν δεν εξασφαλίζουμε τη νίκη, μιας και η πάλη αυτή είναι και το πρώτο βήμα για τη βελτίωσή μας, την απελευθέρωσή μας, την ικμάδα δύναμης που χρειαζόμαστε για να πάμε παρακάτω. «Δεν υπάρχουν, παιδί μου, κακοί άνθρωποι, υπάρχουν φοβισμένοι άνθρωποι… Και ξέρεις ποια είναι η διαφορά μεταξύ του καλού και του κακού ανθρώπου; Ο τρόπος που διαχειρίζεται τους φόβους του», γράφει χαρακτηριστικά (σελ. 111).

Εκτός από τη γυναίκα που υφίσταται κακοποίηση, έχουμε και τη γυναίκα που θεωρεί τον εαυτό της θύμα, με αποποίηση των ευθυνών για καλύτερη ζωή, με τις κατάλληλες δικαιολογίες για συναισθηματικούς εκβιασμούς των γύρω της, με μια πραγματικότητα όπως τη βολεύει και τη συμφέρει. Ιστορίες ανθρώπων που δραπετεύουν από την αγάπη ή τη ζωή ή και τα δυο μαζί, γυναικών που επιστρέφουν στις μοναξιές τους «που σαν μάνες τις καλωσόριζαν προσεκτικά μέσα στην αγκαλιά τους» (σελ. 66). Αυτή η αγάπη προς τον άνθρωπο, η «κραυγή αγωνίας» να σώσει όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες, από παγίδες και τελματωμένες σχέσεις, που κακοποιούνται ψυχικά και σωματικά, είναι το καλύτερο κίνητρο για να διαβάσει κανείς αυτό το βιβλίο. Η ζωή δεν είναι ρόδινη, πρέπει όμως να πιστέψουμε ακράδαντα στο μεγαλείο της ψυχής, στη δύναμη της θέλησης, στα γερά θεμέλια της εγκαρτέρησης. Αυτό τονίζεται μέσα από τις εξελίξεις της πλοκής: δε σκύβουμε το κεφάλι, το υψώνουμε όπως και όταν πρέπει, ακριβώς όπως κάνουν τελικά οι ήρωες του μυθιστορήματος. Η πλοκή κλιμακώνεται, οι χαρακτήρες αλληλοεπιδρούν και επηρεάζονται και η αγωνία κορυφώνεται όσο πλησιάζει κανείς στο τέλος.

«Πάστα σεράνο» τιτλοφορείται η πρώτη γραπτή εμφάνιση του Τάκη Ζαχαράτου και περιγράφει ζωές γεμάτες ζάχαρη και πίκρα, συστατικά δηλαδή που συναντούμε και στο υπέροχο αυτό γλυκό. Είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο δύναμη, έμπνευση, αυτοπεποίθηση και αγάπη προς τη ζωή που με στήριξε και με βοήθησε.