Η «ΑΣΤΡΟΜΥΘΟΛΟΓΙΑ» είναι ένας ενδελεχής αστρονομικός στοχασμός πάνω στους μύθους των αρχαίων Ελλήνων αλλά και όλων των αρχαίων ανατολικών λαών, που δημιούργησαν σπουδαίους πολιτισμούς.
Τα στοιχεία για τις αστρικές εποχές του Ταύρου, του Κριού και των Ιχθύων από το 4000 π.Χ. έως σήμερα, μελετήθηκαν και διασταυρώθηκαν κατ’ επανάληψη τα δώδεκα χρόνια της συγγραφής του έργου.
Αρχικά παρουσιάζονται όλες οι απαραίτητες αστρονομικές γνώσεις. Στη συνέχεια αναλύονται οι τρεις αστρικές εποχές σε όλους τους αρχαίους σπουδαίους πολιτισμούς, οι οποίες συσχετίζονται λεπτομερώς με τα «δρώμενα» της Μυθολογίας, με τη γλυπτική, καθώς και με τα μνημεία της ελληνικής αρχαιότητας, που σαφώς έχουν δεχτεί αστρονομική επίδραση.
Τέλος, ακροθιγώς συσχετίζεται με τις προηγούμενες αστρικές εποχές και η επερχόμενη αστρική εποχή του Υδροχόου (New age), που ήδη έχει «εμφανιστεί» με τα αγάλματα του Υδροχόου-Γανυμήδη.
Η πρωτότυπη αυτή έρευνα πρέπει να γίνει κτήμα του αστρονόμου, του φυσικού, του μαθηματικού, του αρχαιολόγου, του ιστορικού, του γεωλόγου, αλλά και κάθε μύστη του ελληνικού πολιτισμού και μελετητή της ελληνικής Αστρονομίας, Μυθολογίας και Ιστορίας.
Κατά τον Φραντς Κάφκα «το γράψιμο είναι μία μορφή προσευχής». Κατά τον συγγραφέα η «Αστρομυθολογία», ένα επικό έργο, είναι ένα έργο ζωής. Η κατάθεσή του για την υπέροχη ελληνική Μυθολογία και την προαιώνια σχέση της με την Αστρονομία, τη μητέρα των επιστημών.