Να ξαναζήσουμε την ίδια μας τη ζωή. Θα ευχόμασταν ποτέ κάτι τέτοιο; Ο Κρίστοφ δίνει ραντεβού με μια πολύ νεότερή του γυναίκα σε ένα νεκροταφείο της Στοκχόλμης. Η Λένα τού θυμίζει έντονα την κοπέλα με την οποία υπήρξε ερωτευμένος πριν από μία εικοσαετία. Εκείνη λεγόταν Μαγκνταλένα και ήταν ηθοποιός. Μετά τον χωρισμό τους, ο Κρίστοφ έγραψε ένα βιβλίο για τα τρία χρόνια που πέρασαν μαζί, και όλα αυτά θέλει να τα μοιραστεί με τη Λένα, η οποία είναι επίσης ηθοποιός αλλά και σύντροφος του Κρις, που είναι και αυτός συγγραφέας. Τι συμβαίνει εδώ; Όσο η υπόθεση ξετυλίγεται, γίνεται σαφές ότι αυτές οι δύο σχέσεις απηχούν αλλόκοτα η μία την άλλη. Και κάπως έτσι αρχίζει ένα υπαρξιακό παιχνίδι μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, πραγματικότητας και φαντασίας, από το οποίο κανείς δεν θα βγει αλώβητος. Ο Πέτερ Σταμ αφηγείται απέριττα μια διαφορετική ιστορία για την ανεξήγητη εγγύτητα που μας χωρίζει από τον αλλοτινό εαυτό μας. Εστιάζει σε εκείνη τη στιγμή του συθέμελου κλονισμού, όταν ταλαντεύεται το νόημα της ταυτότητάς μας, ένα θέατρο του ενδόμυχου όπου κυριαρχεί η σύγχυση.