Η κλασική ιαπωνική ποίηση είναι ένα αντικείμενο πολυσχιδές. Για την κατανόησή της θα χρειαστεί κανείς να καταπιαστεί με τη λαϊκή προφορική παράδοση της Ιαπωνίας, τις θρησκευτικές αντιλήψεις και τα εθιμικά χαρακτηριστικά της. Είναι ένα πολυμορφικό λογοτεχνικό σύστημα, το οποίο αποτελείται από πέντε βασικούς τύπους: το χάικου (τρίστιχο), το χάιμπουν (πεζοποίηση), το τάνκα (πεντάστιχο ως δωδεκάστιχο λυρικό ποίημα), το ρένγκα (αλυσιδωτή ποίηση που αποτέλεσε τη βάση του χάικου), και το σένριου (σατιρικό ή ανεκδοτολογικό τρίστιχο).
Η συγκεκριμένη ανθολογία παρουσιάζει και τους πέντε αυτούς τύπους της ιαπωνικής ποίησης κατ’ αναλογία της βαρύτητας και της αξίας καθενός, όπως έχουν καταγραφεί και αξιολογηθεί εδώ και πολλές δεκαετίες από τους Ιάπωνες ειδήμονες και τους πιο έγκυρους μελετητές και μεταφραστές του δυτικού ημισφαιρίου.