Το βιβλίο περιλαμβάνει οκτώ μελέτες κρητικού θεάτρου και κρητικής λογοτεχνίας. Οι μελέτες αυτές είναι συνθετικές και συγκριτικές και αναφέρονται σε κεφαλαιώδη ζητήματα της κρητικής ποιητικής δημιουργίας, όπως το ζήτημα της ανάδειξης της ομορφιάς και της ασχήμιας, που περιλαμβάνει πολλές διαστάσεις, καθώς και το ζήτημα της αξιοποίησης των δυστοπιών και των ευτοπιών. Οι εκλεκτικές συγγένειες των κρητικών έργων με έργα της ιταλικής γραμματείας της εποχής της Αναγέννησης και της αμέσως επόμενης εποχής αποτελούν επίσης ένα θέμα αιχμής για τους μελετητές, αφού ο ιταλικός πολιτισμός επηρέασε άμεσα τον κρητικό, ο οποίος συγκροτεί, σε μεγάλο ποσοστό, ένα παρακλάδι του. Τα σωζόμενα θεατρικά έργα του Γ. Χορτάτση συνθέτουν μια ενότητα έργων προς μελέτη, έστω και αν ανήκουν σε διαφορετικά δραματικά είδη. Η κρητική κωμωδία, παρά τα λίγα σωζόμενα έργα, αποτελεί επίσης ένα είδος στο οποίο αρκετές μελέτες επικεντρώνονται. Η έρευνα όλο και περισσότερο εστιάζεται στη σύγκριση ή συσχέτιση της Ερωφίλης του Χορτάτση με τον Ερωτόκριτο του Κορνάρου, στην ανάδειξη και αξιολόγηση των ομοιοτήτων και διαφορών τους. Οι ενότητες, αναζητήσεις και συσχετίσεις αυτές, είτε συνολικά είτε ως προς μια ορισμένη διάσταση και πλευρά τους, διερευνώνται και στο παρόν βιβλίο. Το κρητικό θέατρο αναδεικνύεται μέσα από την παρουσίαση, ανάλυση και αξιολόγηση των πρόσφατων και σύγχρονων παραστάσεων της Ερωφίλης. Ορισμένες από τις μελέτες του βιβλίου επεκτείνονται και στην επτανησιακή δραματουργία, που αποτελεί την οργανική συνέχεια της κρητικής. Η ένατη μελέτη του βιβλίου διερευνά τη σχέση έρωτα και θανάτου από την κρητική δραματουργία έως τη σύγχρονη εποχή.