Τι είναι δηµοσιογραφία; Πού έχει καταντήσει σήµερα; Γιατί τόσο χαµηλά; Ποιοι ευθύνονται; Αυτά τα ερωτήµατα επιχειρεί να απαντήσει ο Νάσος Αθανασίου στο πρώτο από τα δηµοσιογραφικά τετράδιά του που εκδίδουµε. Ο Νάσος Αθανασίου γράφει για τη δηµοσιογραφία που δολοφονείται κάθε µέρα, κάθε ώρα, σχεδόν παντού στον πλανήτη, δηλαδή για ένα ειδεχθές έγκληµα που αρέσει στον κόσµο και, επειδή ακριβώς του αρέσει, γίνεται συνένοχος.

Ο συγγραφέας κατονοµάζει τους πρωταίτιους αυτής της δολοφονίας και αναλύει την εµπορική επιτυχία τους. Το φαινόµενο βρίσκει επιστηµονική εξήγηση στην πολιτική ψυχολογία, αλλά για την ώρα δεν βρίσκει εκεί τη θεραπεία του. Το αντίθετο συµβαίνει: Εκεί βρίσκουν τις λύσεις τους οι καταστροφείς. Από εκεί, από την επιστήµη, οι σύγχρονοι βάρβαροι αντλούν την έµπνευση και τις τεχνικές για να εξακολουθήσουν πιο επιθετικά αυτή τη νέα µορφή κατάκτησης και κατοχής των κοινωνιών.

Η µελέτη αναφέρεται κυρίως στην παγκόσµια διάσταση του φαινοµένου. Η ελληνική πτυχή, καρκινογόνα κι αυτή αλλά κουκίδα στην υδρόγειο, δεν µπορεί ακόµη να σκοτώσει παρά µόνον την Ελλάδα, ενώ η επικοινωνιακή δύναµη µεγάλων εταιριών «ενηµέρωσης» και θεάµατος αφανίζει ήδη ηπείρους.

Ποιοι τελειοποίησαν στις ηµέρες µας τη δηµοσιογραφική µηχανή κοινωνικού θανάτου; Τα ονόµατα υπάρχουν, δεν έχουµε παρά να τα αναφέρουµε. Οι δράστες της δολοφονίας παραχωρούν συνεντεύξεις, φωτογραφίζονται στις επαύλεις τους, οµολογούν τα πάντα καµαρώνοντας για την ενοχή τους· και τα θύµατα δεν καταλαβαίνουν πως είναι θύµατα.