Το βιβλίο αυτό, αποτελεί τον ελάχιστο φόρο τιμής στους ανώνυμους και επώνυμους Χιώτες, που έζησαν στην Κωνσταντινούπολη, συμβάλλοντας με την παρουσία τους στην εδραίωση της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.
Η ύλη που συγκεντρώθηκε σε κεφάλαια, κατά επαγγελματική ενασχόληση ή ιδιότητα Χίων που έδρασαν στην Κωνσταντινούπολη, με πλαίσιο τη σύντομη ιστορική αναδρομή, παρουσιάζεται σε ξεχωριστό κεφάλαιο. Η συμβολή των Χίων στην πολιτισμική ανάπτυξη του αστικού πληθυσμού της ήταν καθοριστική. Η Κωνσταντινούπολη ήταν μία πόλη οικεία, τόσο ελληνική, όσο και τουρκική, βαλκανική, οικουμενική. Χάθηκε αναπάντεχα, βίαια, τραγικά. Έμεινε μόνο στα παραμύθια, στα τραγούδια και στις αναμνήσεις των Ρωμιών, των Ελλήνων, των Χίων, των Φραγκολεβαντίνων, των Αρμενίων, των Βουλγάρων, των Εβραίων, όλων όσων την κατοίκησαν και την αγάπησαν παράφορα με πάθος, την ονειρεύτηκαν, την κέρδισαν και την έχασαν. Για πάντα;
Μένει ένα ερώτημα.